Recensie Broederplicht

Voor Parisbooks mocht ik onderstaand boek lezen en recenseren.

Waarvoor mijn hartelijke dank.

RECENSIE:

Titel: Broederplicht

Auteur: Tomas Murris

Uitgeverij: Paris Books

Genre: Literaire roman / Populaire psychologie

Verschijningsdatum: Oktober 2016

Paperback – 201 pagina’s

ISBN: 978 – 94 – 92179 – 51 – 7 / NUR 301

 

OVER DE AUTEUR:

Broederplicht is de debuutroman van Tomas Murris. (pseudoniem)                              Als psycholoog heeft Murris zich zijn gehele loopbaan ingezet voor kinderen en jongeren die te maken hebben met ontwrichtende levensomstandigheden.                Hij heeft op zijn vakgebied een drietal boeken gepubliceerd.

OVER DE COVER:

De ondergrond is grijs/groenachtig en in het midden een jongeman die in de spiegel kijkt. De titel Broederplicht hangt nauw samen met dit spiegelbeeld. Dit wordt duidelijk tijdens het lezen van het boek en kon niet treffender zijn. Mooie cover.

Langzaam maar zeker komt Lodewijk erachter dat zijn oplossingen eigenlijk het probleem bevestigen. En dat zijn probleem de oplossing is.

OVER DE INHOUD:

Het boek begint met een quote:       

Het echte beroep van de mens is zichzelf te vinden. Herman Hesse.

Een deel van het verhaal speelt zich af op de boerderij waar in 1952 Lodewijk (Lodie) de hoofdpersoon van dit boek ter wereld kwam. Hij heeft 2 oudere broers en één zusje. Zijn moeder is overbezorgd en zijn vader een hard werkende boer die hem niet ziet staan. De auteur vertelt ons over het leven van Lodie vanaf zijn jongste jaren tot uiteindelijk volwassen man en vader. Hoe hij opgroeit als een onzekere en angstige  jongen, die moeite heeft met onbekende situaties, niet spontaan met anderen kan omgaan en daar ook op latere leeftijd onder gebukt gaat. Door het dwangmatige waarschuwen van zijn moeder om vooral uit te kijken leert Lodie al jong om op zichzelf te letten.

Hij ontwikkelt een innerlijke “waarschuwer” die hij Ernst noemt en deze kijkt met hem mee of er niks misgaat, controleert en remt Lodie af. Na verloop van tijd wordt Ernst een soort vriend en voelt bijna als fysiek aanwezig zijn. Jaren later blijkt dat Ernst  zijn routeplanner is geworden.

Als Lodie 13 jaar is vindt hij een oud sigarendoosje van zijn vader met daarin oude foto’s en vergeelde krantenknipsels. Dit verandert zijn leven en hij blijft zitten met vragen, want van zijn ouders of broers krijgt hij in eerste instantie geen antwoord. Het sigarendoosje blijkt een belangrijke invloed te hebben op een groot deel van zijn leven.

Wie hij is geworden, denkt, handelt en (niet) voelt, waarom en waardoor.

Op de HBS houdt hij een spreekbeurt over De avonden van Reve. Dit boek doet hem sterk denken aan de sfeer bij hem thuis. Later leest hij Les Yeux sont faits een boek van de filosoof en auteur Sartre dat hem zeer aanspreekt. Sartre wordt beschouwd als de vader van het existentialisme wat inhoudt dat ieder mens uniek is en zelf verantwoordelijk voor zijn daden en lot. Het zijn de jaren zestig en de tijd van de Provo’s, de wereldverbeteraars waar Lodie verwantschap mee voelt. Teksten uit de liedjes van Boudewijn de Groot komen voorbij en als fan spreekt mij dit zeer aan.

Op latere leeftijd gaat Lodie in therapie: psychoanalyse die hem duidelijk maakt waar zijn angsten en onzekerheden vandaan komen en waarom Ernst in zijn leven is gekomen. “Het is mijn verlangen om gezien te worden én mijn angst om ontmaskerd te worden”.

Het verhaal over Lodie geeft ons inzicht in ons eigen functioneren en identiteit.

Wie zijn we en waarom zijn we geworden wie we zijn?

De basis daarvan wordt gelegd tijdens onze opvoeding. Hoe ouders zelf omgaan met problemen, emoties en gevoelens speelt daarbij een belangrijke rol.

Lodie is een zeer succesvolle psycholoog geworden, maar kan niet overweg met autoriteit en het reilen en zeilen binnen de jeugdinstellingen en stelt dit aan de kaak. Legt uit waarom het anders kan en moet en richt Community Support op.

MIJN MENING:

In deze roman komen psychologie, filosofie, psychotherapie en boeddhisme samen en wordt duidelijk uitgelegd hoe dicht ze bij elkaar liggen en hoe dit alles werkt lees je in het verhaal over Lodie.

Deze roman is prachtig, realistisch en ontroerend geschreven in een fijne schrijfstijl die voor velen toegankelijk is en waar we zelf veel van kunnen opsteken. Een echte eyeopener. Het karakter van Lodie is zeer goed uitgediept waardoor ik helemaal kon meevoelen- en leven. Met veel genoegen gelezen.

De angst die is verdwenen / En de schaamte is voorbij / Ik hoef niet meer te worden / Wat ik nooit heb willen zijn. Stef Bos.

5*****