Uitgeverij Leessst vroeg mij de roman Tijd van Jack de Feyter te lezen wat ik graag heb gedaan.
Dank je wel Susanna.
RECENSIE
Titel: TIJD
Auteur: Jack de Feyter
Uitgeverij: Leessst
Genre: Literaire roman
Verschijningsdatum: Oktober 2017
Paperback – 261 Bladzijden
ISBN: 978 94 91 863 103
ISBN: 978 94 91 863 110 E-Book
OVER DE AUTEUR:
Jack de Feyter (1944) leeft en werkt in Alkmaar. Hij is een wijnliefhebber en voormalig eigenaar van een wijnwinkel annex proeflokaal. Hij schreef jarenlang onder de naam Jac de Feyter? een column voor een advertentieblad waaruit het blog Nul72 is ontstaan. Scholing deed hij op in de praktijk van alledag en zijn nieuwsgierigheid heeft hem gebracht tot wie hij nu is; een avontuurlijke oldtimer met een bescheiden toekomstverwachting.
OVER DE COVER:
Op de grijze ondergrond gecentreerd een klok. Om de bovenste helft van de klok in het roze de tekst Niemand weet hoe laat het is. Is er voor grijs gekozen vanwege de leeftijd van de hoofdpersoon? De titel Tijd in grote witte letters bovenaan de cover maakt nieuwsgierig. De cover en titel geven perfect de inhoud weer van deze roman. In al zijn eenvoud prachtig en rustgevend!
In de flaptekst staat dat er al eerder een roman is verschenen. Helaas ontbreekt de titel.
OVER DE INHOUD:
Bij het ouderen word je trager, juist als je haast moet maken.
Jack, een zelfkritische man van 70 jaar, besluit om voor een maand in zijn eentje naar Parijs te gaan. De stad waar hij in 1968 als 24-jarige zonder opleiding naartoe vluchtte vanuit het dan nog provinciale Alkmaar.
Bij aankomst op het perron in Parijs beginnen de overpeinzingen. Wat is het hier veranderd en wat voelt hij zich een stuntel. Alles is geautomatiseerd en waar zijn de mensen aan wie je iets kunt vragen, hoe krijg je een kaartje uit dat apparaat? Het is de periode van “Je suis Charlie”.
Verbaasd en verwonderd maakt hij kennis met het Parijs van nu. Blikt terug op alle baantjes die hij ooit had, de jonge vrouwen van toen, het uitgaansleven, de cursus die hij volgde, bezoekt diverse cafés, restaurants, hotels, musea en het huis waar hij toen woonde.
Tijdens zijn wandelingen door Parijs denkt hij terug aan het gezin waarin hij opgroeide. De ingewikkelde relatie met zijn nu honderdjarige moeder, zijn hardwerkende inmiddels overleden vader. Zijn zussen en broers die wel studeerden. Hij haalt herinneringen op aan zijn ex-vrouw Judith en hun inmiddels volwassen dochter Dotti. Waarom liep hun huwelijk mis? Zijn dromen passeren de revue, van welke beslissingen heeft hij spijt? Heeft hij hiervan geleerd en durft hij nu als 70-plusser te doen wat zijn gevoel hem ingeeft? Zijn er gelijkenissen tussen zijn ex-vrouw en zijn moeder? Lijkt hij meer op zijn vader dan dat hij dacht? Zijn er overeenkomsten tussen het huwelijk van zijn ouders en dat van hem? Wat doet het ouder worden en de daarbij behorende aftakeling met hem? Gaan we mensen, situaties en omstandigheden anders zien naarmate we ouder worden?
Een mens is pas oud als spijt de plaats inneemt van dromen.
MIJN MENING:
Het begrip tijd kan divers worden uitgelegd. De moderne tijd heeft Jack op meerdere wijze ingehaald.
Ondanks dat het verhaal vlot, goed geschreven en herkenbaar is weet de auteur mij niet te beroeren. In het verhaal draait alles om de “ik” persoon Jack. Het is zijn visie en beleving en dit wordt niet “warm” verteld. De persoon Jack spreekt niet aan, waardoor de aandacht soms verslapte.
De karakters van Jack en zijn ouders worden voldoende uitgediept. Van de andere personages wordt een redelijk goed beeld geschetst. Jack zijn gedachtegang en belevingswereld zijn prima te volgen. De hoofdstukken zijn kort. Sommigen te kort om echt in het verhaal te komen en mee te leven.
Het verhaal zet ons aan tot nadenken over eigen dromen, beslissingen, spijt en de tijd die we hebben.
Op de cover staat te lezen dat het een roman is, maar voorin schrijft de auteur laten we dit boekwerk rubriceren onder het kopje autofictie.
Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan.
3***
Mooi gedaan
Dank je wel Marianne.