Recensie ‘Ik hengel maar wat’

Rob van Spanje stuurde mij spontaan zijn nieuwe columnbundel ‘Ik hengel maar wat’ en natuurlijk kon ik het niet laten en schreef een recensie.

Dank je wel Rob van Spanje!

 

RECENSIE:

Titel: Ik hengel maar wat

Auteur: Rob van Spanje

Uitgeverij: aquaZZ

Verschijningsdatum: December 2017

Genre: Columnbundel; Literaire non-fictie

Paperback – 166 Bladzijden

ISBN: 978 90 784 59 736

 

OVER DE AUTEUR:

Rob van Spanje (1952) werkte ruim 25 jaar bij het ABP in diverse staf- en beleidsfuncties. Hij wilde iets anders en ging aan de slag als arbeidsdeskundige bij het UWV. Dat werd een teleurstelling. Bij een reorganisatie drie jaar later werd hij ontslagen. Belandde in de werkeloosheidswet, werd ziek en kwam uiteindelijk in de WIA terecht. (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen)  Rob was zijn doel in het leven kwijt en schreef in 2011 alle frustratie van zich af in het boek Van werkeloos tot depressief.

Aansluitend gaat hij voor Banger sisters columns schrijven en in 2015 verschijnt zijn eerste columnbundel Vis op vrijdag.

Ik hengel maar wat verscheen in december 2017.

De auteur heeft zijn nieuwe leven opgebouwd rondom en niet ondanks zijn beperkingen.

OVER DE COVER:

Opvallend mooi is de warme voornamelijk groene cover, waarop een visser staat afgebeeld in een bootje met een hengel in zijn hand. Een oranje vis hapt toe. Het groen stelt water voor. Is het toeval dat deze columnbundel is uitgegeven door Uitgeverij Aquazz? De cover verwijst naar de titel Ik hengel maar wat. De titel geeft exact de inhoud van dit boek weer. Perfect gekozen!

OVER DE INHOUD:

Hol niet achter iets aan, maar omarm de dingen die naar je toekomen.

Ramses Shaffy

Voor de columnbundel Ik hengel maar wat  is een selectie gemaakt uit de columns, die van Spanje schreef voor Banger Sisters.

Bij de inhoud wordt vermeld welke columns er in het boek staan en op welke bladzijde. Handig voor als je een column wilt herlezen.

Op de eerste bladzijden legt van Spanje uit wat een columnist is.

De auteur houdt van een flinke dosis zelfspot. Relativeren, optimisme, respect en fatsoen zijn belangrijk voor hem. Zijn ‘stukjes’ worden vaak opgeleukt met flauwekul en humor. Bewust beledigen en kwetsen doet de auteur niet.                                      Af en toe een speldenprik. Alleen bij bekrompen onzin wordt hij wat feller en kan hij dwarsliggen, maar ook dat heeft zijn charmes.

Zonder dwarsliggers kunnen treinen niet rijden.

De auteur schrijft doorgaans vanuit de werkelijkheid. Non-fictie dus. Soms vindt hij een leugentje of fantasie wel handig. Mag hij als columnist heerlijk overdrijven.

Zekere mensen lezen als stofzuigers: uit alles halen ze vuil.

Johan Daisne (Vlaams dichter/schrijver)

Zelf leest de auteur graag en regelmatig een boek. Hij wil zich breder oriënteren op boekengebied. Recensies zijn dan ook welkom en om diezelfde reden is hij lid van diverse groepen op Facebook.

MIJN MENING:

In iedere column merk je, dat de auteur vanuit zijn diepste gevoel schrijft.                  Hij durft zich kwetsbaar op te stellen en gaat geen enkel onderwerp uit de weg.        Hij vertelt een eerlijk en open verhaal, genuanceerd en relativerend, maar altijd met een glimlach.

Van Spanje verstaat de kunst om lezers op een vlotte begrijpelijke manier aan het denken te zetten en soms een discussie uit te lokken. Doordat zijn columns doorspekt zijn met humor weet hij de lezer menigmaal aan het lachen te krijgen.    Zijn serieuzere columns beroeren. Alle emoties komen afwisselend aan bod.

Dit alles in combinatie met de gevarieerde onderwerpen zorgen ervoor, dat deze columnbundel niet saai is of gaat vervelen. Een aantal columns zijn boeiend. Dit maakt dat je wilt blijven doorlezen.

Jammer is, dat er geen nieuwe columns zijn opgenomen in deze bundel. Misschien een idee voor een volgende bundel? Desondanks is het een prachtige bundel met anekdotes, diepzinnige, humoristische en eerlijke stukjes geworden.

De columns zijn geschreven door een “gewone” man, die altijd zichzelf blijft, voor de “gewone” mensen. Weten we meteen wat Rutte bedoelt met “de normale gewone burgers.” Of is er een verschil tussen “gewone mensen” en “normale gewone burgers?”

Als je wilt weten wie de virtuele vriend van de auteur is, waarom hij nooit bondscoach is geworden of waarom de Tom Tom is uitgevonden, moet je deze columnbundel zeker lezen.

Je kunt voor geld een hele mooie hond kopen, maar niet het kwispelen van zijn staart.

Josh Billings. (Zijn echte naam is Henry Wheeler Shaw.)

Een deel van de opbrengst van de boeken gaat naar de kinderkankerbestrijding.  Een mooi en goed doel.

4****