Recensie De eerste kus

Michèl Admiraal vroeg mij om ‘De eerste kus’ te recenseren, wat ik met genoegen heb gedaan.

Dank je wel Michel!

 

RECENSIE

Titel: De koning en de prinses deel 2: De eerste kus

Auteur: Michel  Admiraal

Uitgeverij: De Koningsboekerij

Genre: Feelgood roman

Verschijningsdatum: Oktober 2017

Hardcover – 135 bladzijden

ISBN: 978 90 825 387 31; NUR 340, 284, 285

 

OVER DE AUTEUR:                                                                                                        Michel Admiraal (1962) is in het dagelijkse leven adviserend registeraccountant bij de NBA. In 2016 richtte hij Uitgeverij De Koningsboekerij op waarin hij zijn eigen boeken en kalenders uitbrengt.                                                                                            In september 2016 verscheen ‘De koning en de koningin’ deel 1. Op 10 oktober 2017 verscheen ‘De koning en de prinses’ deel 2. In Mei 2017 werd de dichtbundel JIJ gepubliceerd. En in juni 2017 verscheen de kalender Magische landschappen 2018.

OVER DE ILLUSTRATIES:                                                                                                  Deze zijn gemaakt door Petra van Bloemendaal, die naar haar studie aan de Academie voor Beeldende kunsten in Arnhem aan de slag is gegaan als grafisch ontwerper. In haar vrije haar maakt zij schilderijen en tekeningen. Haar stijl is figuratief/abstract. Voor de boeken van Michel Admiraal pakte ze haar oude liefde illustreren weer op.

OVER DE COVER:                                                                                                          Evenals bij ‘De ontmoeting’ geeft de cover ook nu weer een blij en romantisch gevoel. In de maneschijn kust een koning zijn prinses. Een blikvanger.

OVER DE INHOUD:                                                                                                      Hoewel dit boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, zijn de personages en gebeurtenissen fictief. Het is immers een sprookje.

Het voorwoord is identiek aan het eerste deel van “De koning en de prinses’, ‘De ontmoeting’, op de laatste alinea na. Hierin wordt vermeld dat deel twee verder gaat waar deel een eindigde en welke vragen het oproept, als de koning zijn leven weer oppakt na het overlijden van koningin Amila en hoe het voelt om kriebels van verliefdheid te voelen. En wat vinden de kinderen daarvan? Gaat het allemaal wel goed?

Drie jaar na het overlijden van koningin Amila ontmoet de koning prinses Hillegonde. Ze hebben samen gegeten en het was heel gezellig. Toch heeft de koning zijn twijfels. Heeft hij niet te veel gepraat en de prinses te weinig aan het woord gelaten? Wil de prinses wel koningin worden? Vindt ze hem wel aardig? En wat vinden zijn kinderen prinses Luna en prins Edward hiervan?

De koning vindt dat zijn kinderen recht hebben op zijn volle aandacht. Hij voelt zich schuldig, omdat hij verder probeert te gaan met zijn leven, terwijl zij hun moeder voor altijd moeten missen. De koning vraagt zich af of het egoïstisch is, om zijn eigen geluk te zoeken in plaats van aan het geluk van de kinderen te denken.

Het ene moment voelt de koning zich blij en het andere moment maakt hij zich zorgen. De koning is bang dat hij niks meer van prinses Hillegonde zal horen.          Hij stuurt een snelvalk naar Amora, die moet de prinses opzoeken en ontfutselen wat haar gevoelens zijn en dit zo snel mogelijk aan hem berichten.

Prinses Hillegonde gaat na de ontmoeting met de koning op haar balkon zitten met een glas wijn.

Wat kan er in korte tijd veel gebeuren, denkt ze. Wat was de koning galant en stoer . geweest. Hij had haar een bijzonder gevoel gegeven, maar wat moest een koning met een eenvoudige prinses? Stel dat het goed zou aflopen, wilde zij dan wel koningin worden? De prinses komt er niet uit en besluit een prinsessenoverleg te organiseren.

Een dag later geven de andere prinsessen Hillegonde advies.                              Prinses Hillegonde stuurt de postduif met een bericht naar Amora.

Amora regelt een tweede ontmoeting.              

‘Wees niet te veel met de toekomst bezig, concentreert u zich liever op het heden.’

De koning overpeinst zijn huwelijk met de koningin. Was dit wel een goede keuze geweest en had het afscheid van haar anders moeten gaan?

‘Op dat moment besefte hij hoe klein en sterfelijk de mens eigenlijk is, niet meer dan een zandkorrel op een oneindig strand.’

Prinses Hillegonde denkt terug aan haar jeugd en familie.                                         Twijfels slaan toe bij Hillegonde als de koning drie weken op vakantie gaat. Hillegonde heeft dromen die niet goed aflopen. Is dit een voorteken?

‘Er is nog geen evenwicht tussen hart en geest, maar je hart zit goed.’

MIJN MENING:                                                                                                                        Ook in deze roman weet de auteur weer glashelder op eenvoudige wijze de problemen te verwoorden, waar een weduwnaar met twee pubers mee te maken kan krijgen, als hij probeert zijn leven weer op te pakken.

Hij beschrijft overpeinzingen aansprekend. Situaties worden beeldend beschreven en het personage Hillegonde krijgt meer vorm.

De auteur laat zien, dat rouwverwerking en je leven weer oppakken tijd nodig heeft. Dat het op latere leeftijd helemaal niet zo vanzelf sprekend is, om weer een nieuwe liefde te vinden. Beiden hebben immers een rugzak. Ook op iets oudere leeftijd blijft het zoeken en aftasten. Durf je de liefde toe te laten? En wat doe je met die vlinders? Het is niet alleen een kwestie van gevoel, maar ook nadenken over de consequenties, zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Het wordt een bewustere keuze om je leven om te gooien en het geluk te omarmen. Herinneringen zetten aan tot nadenken. Je weet wat je wel én niet wilt.

Het is belangrijk dat die ‘klik’ er is. Elkaar ruimte geeft en samen overlegt.                  Dat je interesses kunt delen en dat de ander weet en voelt waar je het over hebt, een gevoel van samen zijn.

Deze roman heeft een verbijsterend plot.

‘Twee dolende geesten kunnen één worden, ook al zijn ze ver van elkaar verwijderd.’

4****