Mariska Noordeloos vroeg mij om ‘Verliezen van mezelf’ te recenseren, wat ik met genoegen heb gedaan.
Dank je wel Mariska!
RECENSIE
Titel: Verliezen van mezelf
Auteur: Mariska Noordeloos
Uitgeverij: Pumbo
Verschijningsdatum: 2017
Genre: Thrillers en spanning
Paperback – 231 Bladzijden
ISBN: 978 94 6345 220 5 NUR 305
OVER DE AUTEUR: Mariska Noordeloos (1970) is getrouwd met haar jeugdliefde en samen hebben ze twee zoons. Mariska is onderneemster en runt haar eigen cafetaria in Andijk.
Als kind schreef ze al essays en verhalen.
Mariska is dyslectisch en kan hierdoor beperkt lezen. Dyslexie wordt ook wel (onterecht) als woordblindheid aangeduid. Een term die in de wetenschap gebruikt wordt voor ernstige problemen met het kunnen lezen van woorden. Moeite hebben met lezen, schrijven en spellen omvat wel de kern. Dyslexie is een aangeboren iets en erfelijk.
In 2017 verscheen haar debuut ‘Het spel is uit’, dat overwegend positief werd ontvangen.
OVER DE COVER: Op de zwarte ondergrond een vrouw die schaars gekleed is en opvallende juwelen draagt. Haar ogen zijn naar de grond gericht en ze kijkt timide. Achter haar een brandende kaars en een piano. De titel in grote rode letters staat onderaan de cover. De omslag trekt de aandacht en maakt nieuwsgierig.
OVER DE INHOUD: Sifra, de achttienjarige dochter van Caitlin, is net geslaagd voor haar mbo opleiding en wil als au-pair naar Engeland. Het bedrijf GO FOR IT is gespecialiseerd in dit soort projecten en op Google zijn alleen maar lovende recensies te vinden. Dolgelukkig is ze, als ze wordt aangenomen en haar moeder ook achter haar besluit staat.
Samen met buurvrouw en goede vriendin Marjon brengt Caitlin Sifra naar Schiphol. Daar maakt Sifra kennis met Silvia, de begeleidster van het project en nog een aantal meiden, die ook via GO FOR IT in Engeland gaan werken.
Het vliegtuig stijgt op, maar gaat richting Polen. Silvia heeft daar een logische verklaring voor. Vanaf dat het vliegtuig geland is verandert het leven van de meiden drastisch. Zelfs vragen stellen is verboden.
‘Loslaten begint in het hoofd en eindigt in het hart en daartussen zit een lange weg van tranen.’
Caitlin heeft al jaren een knipperlicht-relatie met Koen. Hij is de vader van Sifra, maar dat weet Sifra niet.
‘Ik wil geen kind en zeker niet met jou! Je laat het maar weghalen.’
MIJN MENING: De auteur heeft een boeiend en gelijktijdig gruwelijk verhaal geschreven. Ze weet de spanning geleidelijk op te voeren. Vrij snel was duidelijk wie een grote rol speelt in dit verhaal. Desondanks is de plot verrassend en hilarisch. Karakters worden goed uitgediept. Gebeurtenissen en situaties weet zij tot in detail beeldend te verwoorden.
Haar schrijfstijl is eenvoudig. Taalkundig is het jammer genoeg minder, omdat er vaker, weliswaar met andere zinnen, in herhaling wordt gevallen en overbodige bijvoeglijke naamwoorden worden gebruikt. Ook de zinsopbouw is niet altijd even goed.
De auteur geeft de personages in aparte hoofdstukken een stem, zodat er een goed beeld van ze ontstaat en hun gedachte- gevoels- en beleefwereld duidelijk wordt. Dat is knap gedaan.
Mariska heeft zeker de potentie om uit te groeien tot een graag en veel gelezen auteur. De hulp inroepen van een redacteur, die het overbodige uit het boek weet te halen en samen de puntjes op de i zetten, zal haar verhaal zeker krachtiger maken en naar een hoger niveau kunnen tillen. Een andere mogelijkheid is, met een cursus op maat, zelf te leren. Dyslexie hoeft dit niet in de weg te staan.
Dit boek is met passie geschreven en aan creativiteit ontbreekt het de auteur niet.
Veel respect voor de auteur!
3***
Wat een mooie recensie
Dank je wel Marianne…lief van je.