Saskia van Mieghem vroeg mij haar boek ‘Voor altijd twee’ te recenseren, wat ik graag heb gedaan.
Dank je wel Saskia!
RECENSIE:
Titel: Voor altijd twee
Auteur: Saskia van Mieghem
Uitgeverij: AquaZZ
Genre: Literaire roman – Waargebeurd
Verschijningsdatum: Mei 2015
Paperback – 249 Bladzijden
ISBN: 978 949 189 74 12
OVER DE AUTEUR: Saskia van Mieghem (1967) geboren en getogen in Eindhoven en is moeder van twee kinderen. Schrijven deed ze al van kinds af aan. Na het verlies van één van haar tweelingzoontjes (2003) heeft ze besloten om een boek te schrijven.
Dit resulteerde in haar debuut ‘Voor altijd twee’ in 2015.
Na die periode heeft ze de stoute schoenen aangetrokken en in maart 2017 verscheen haar eerste fictie boek ‘Door rood verbonden’.
Momenteel schrijft ze haar derde boek ‘De gynaecoloog’ een thriller die in het voorjaar van 2018 wordt verwacht.
OVER DE COVER: De cover is door de auteur zelf ontworpen en deels door toeval ontstaan. De kleuren donker en licht blauw nemen het grootste gedeelte van de achtergrond in beslag. Het donker blauw is inkt. Doordat er een tissue in de linkerhoek is gelegd kwam er een schaduw bij, dat is het lichtblauwe gedeelte. Deze schaduw lijkt op een vlinder. In het lichtblauw ligt een hanger met een afbeelding van twee baby’s in foetushouding, die elkaar vasthouden. De titel ‘Voor altijd twee’ is wit en is een mooi contrast bij de blauwe kleuren. De titel en de cover vormen een harmonieus ontroerend geheel. Subliem gekozen. Prachtig!
OVER DE INHOUD: Het boek begint en eindigt met een prachtig gedicht.
‘Een ontroerend verhaal over de impact rondom een tweelingzwangerschap, de geboorte en de gevolgen nadien.’
Anna en Rob proberen al zes jaar kinderen te krijgen. Na allerlei onderzoeken en procedures in het ziekenhuis hebben ze de moed opgegeven. Dan blijkt Anna toch nog onverwacht zwanger. Tijdens een echo krijgen ze te horen dat het een tweeling is. Ze zijn in de zevende hemel. De zwangerschap verloopt voorspoedig. Anna zal in het ziekenhuis bevallen. Beiden verheugen zich op de geboorte van hun tweeling. Als eerste wordt Dennis geboren een gezond jongetje. Als Tim ter wereld komt hoort Anna geen geluid en ze ziet nog net dat Tim wat witjes ziet, voordat hij met spoed meegenomen wordt door de arts.
Tim belandt op de afdeling NICU, de intensive care voor pasgeborenen. De zeer gespecialiseerde afdeling Neonatologie. Neonatologie is de zorg voor pasgeborenen.
Anna en Rob mogen even bij Tim gaan kijken. Tim ligt in een couveuse en heeft een mutsje op dat Anna niet herkent. Hij heeft een infuus in zijn rechterarm, een slangetje door zijn neusje en diverse plakkertjes op zijn borstje. Anna en Rob weten nog niet wat er aan de hand is met Tim.
Een dag later krijgen ze uitleg van de arts en komen ze voor een voldongen feit te staan.
In korte tijd moeten Anna en Rob veel, niet gemakkelijke, beslissingen nemen. Daarnaast is er ook de zorg voor Dennis en genieten ze van dit mannetje.
Anna krijgt vanaf de bevalling gedurende 8 jaar nog veel te maken met de afdeling gynaecologie. Uiteindelijk moet Anna opnieuw afscheid nemen en verwerken.
Hoe ga je om met blijdschap en verdriet als dit op hetzelfde moment op je pad komt? Wat is rouwen en hoe doe je dit? Lukt het Anna en Rob om het verlies van Tim een plek te geven? Heeft therapie zin? En zo ja, welke therapie is dan geschikt? Hoe gaan mensen in de directe omgeving om met het verdriet van een ander? Mag er nog over gepraat worden? Waar hebben de ouders behoefte aan? Wat kan het personeel van een ziekenhuis voor de ouders betekenen? Wat gaat goed en wat kan beter in een ziekenhuis? Hoe assertief moet je zijn? Hoe belangrijk is een partner waar je steun aan hebt? Wat als de mening over het verlies van je kind verschilt met die van je partner? En hoe kun je een kind betrekken bij het verlies van zijn (tweeling)broer zonder dat je het belast?
MIJN MENING: De auteur heeft een vlotte natuurlijke schrijfstijl, waarbij haar kracht duidelijk voelbaar is. De hoofdstukken zijn kort. Saskia schroomt niet om alles bij naam te noemen. Ze geeft zich letterlijk en figuurlijk bloot. Gaat geen enkele emotie of gedachte uit de weg. Durft zich kwetsbaar op te stellen. Meevoelen en inleven gaan hierdoor vanzelf. De karakters van Anna en Rob worden goed uitgediept. Situaties en omstandigheden worden perfect beschreven.
De auteur wisselt de hoofdstukken af met heden en verleden, waardoor er ook plaats is voor blijdschap en plezier. De humor van deze sterke vrouw heeft haar niet in de steek gelaten. Ondanks het beladen onderwerp verscheen er geregeld een glimlach om mijn mond.
Hoe moeilijk moet het zijn geweest om dit verhaal op papier te zetten? Waarbij het moederhart huilt, emoties en beelden worden herbeleefd.
Dit boek is onmiskenbaar vanuit een moederhart geschreven. Zo voelbaar en treffend verwoorden kan alleen een echte moeder.
Het verhaal van Anna heeft mij diep geraakt. Vol bewondering en respect heb ik dit boek gelezen.
5*****
