Anya van der Gracht vroeg mij om haar roman ‘Achter tralies beland’- ‘Overleven met een narcist’ te recenseren, wat ik graag heb gedaan.
Dank je wel Anya!
RECENSIE
Titel: Achter tralies beland
Subtitel: Overleven met een narcist
Auteur: Anya van der Gracht
Uitgeverij: Boekscout
Verschijningsdatum: 15 december 2017
Genre: Roman
Paperback – 147 Bladzijden
ISBN: 978 94 022 416 17
OVER DE AUTEUR Anya van der Gracht (1957) woont met haar man en hond in Andalucia, Spanje. Ze leidt daar een relaxed en gemoedelijk bestaan. Haar positieve en creatieve geest combineert ze met lef en humor. Deze eigenschappen gebruikt ze om anderen helpen.
Het grote contrast met haar vroegere veelbewogen leven zette haar aan tot het schrijven van haar debuut ‘Achter tralies beland.’
Met dit boek wil ze steun bieden aan al vrouwen die droomden van een gelukkig gezin en leven, maar gevallen zijn voor de charmes van de verkeerde man.
OVER DE COVER Op een blauwgrijze ondergrond twee grote handen die tralies vasthouden. ‘Achter tralies beland’ in witte letters staat bovenaan de cover en de subtitel ‘Overleven met een narcist’ in kleinere witte letters onderaan de cover. Bij deze cover denk je meteen aan iemand die in de gevangenis zit en rijst de vraag: wat is er gebeurd? Nieuwsgierig gemaakt hoop je het antwoord in het boek te lezen.
OVER DE INHOUD Deze roman is deels gebaseerd op waargebeurde feiten. Om de privacy van de betrokken personen te waarborgen zijn namen en situaties gefingeerd.
Het zijn de jaren zestig/zeventig als Janine opgroeit in een kappersgezin met drie kinderen. Zij is de nakomer en de lieveling van haar vader, alhoewel hij nooit zijn gevoelens heeft getoond. Haar vader werd in de oorlog tewerkgesteld in Duitsland en is sindsdien erg veranderd volgens haar tante. In Duitsland heeft hij haar moeder ontmoet en samen zijn ze na de oorlog teruggekeerd naar Nederland.
Moeder zorgt voor het huishouden, de kinderen en helpt mee in de kapperszaak. De kapperszaak is aan huis en Janine moet door de winkel om in het privé gedeelte te komen. Janine vindt dit vervelend, omdat er altijd wel een klant is, die vraagt hoe het met de schattige kleine meid gaat. Of dat klanten roepen: ‘Goh kindje, wat word je al groot.’
De badcel is in de keuken en haar moeder bepaalt wanneer ze moet douchen en dat is vaak als de winkel nog open is. In de keuken loopt iedereen in en uit en hierdoor heeft ze totaal geen privacy als ze doucht.
Haar moeder probeert Janine klein te houden. Alles wat er gebeurt, maakt niet uit wat, daar is Janine zelf schuld aan volgens haar moeder. Vriendjes zijn nooit goed genoeg voor haar dochter. Janine mag weinig tot niks en moet doen wat moeder zegt. Zelfs als ze al achttien jaar is, dit tot grote ergernis van Janine. Ze gaat dan ook vaak tegen moeders wil in en komt later thuis dan afgesproken is.
Janine voelt zich voortdurend eenzaam. Haar ouders zijn altijd aan het werk en hebben geen tijd voor haar. Ze gaat op karaten en zwemmen, maar vindt hier haar draai niet. Uiteindelijk gaat ze op dansles en voelt zich daar thuis. Daar ontmoet ze Sjaak, die haar het hof maakt. Hij is zeer charmant. Ze worden verliefd. Ondanks de waarschuwing van haar moeder, dat Sjaak geen jongen voor haar is, trouwen ze.
De bruiloft verloopt niet zoals Janine in gedachte had. Sjaak beslist alles en niks is goed genoeg, alles keurt hij af. Ze heeft er een onbehaaglijk gevoel bij, maar kan het niet duidelijk omschrijven. Op het moment dat ze de trouwakte ondertekent denkt ze: ‘Ik teken mijn doodvonnis.’
Was dit een voorgevoel?
De dag na de bruiloft verandert Sjaak in een man die Janine niet meer herkent.
Vanaf dan wordt haar leven één grote lijdensweg vol angst, verdriet, onbegrip en nog grotere eenzaamheid. Als zoon Jack geboren wordt zijn ze nergens meer veilig.
‘Het water wint van de steen. Niet door kracht, maar door volharding’.
Jackson Brown jr.
MIJN MENING De auteur schetst een goed beeld van de situatie en gebeurtenissen nadat Janine getrouwd is. Het verhaal laat zien dat haar leven een gevangenis is geworden, waar maar moeilijk uit te komen is. Maar laat ook zien hoever een moeder gaat, als het om de geborgenheid en geluk van haar kind gaat.
Op het moment dat Janine aan zichzelf gaat twijfelen toont de auteur hoe dit versterkt wordt door het gedrag en de opmerkingen van haar moeder tijdens haar jeugd. De eenzaamheid waarin ze opgroeide en aan probeerde te ontsnappen, maar hoe die in alle heftigheid weer haar leven binnenkomt, wordt voortreffelijk verwoord.
Het karakter van narcist Sjaak én de wereld waarin hij leeft weet ze goed te verwoorden. Dat zijn zoon Jack zelfs gevaar bij hem loopt, is schokkend. De slachtofferrol van Sjaak is verbijsterend.
De reactie van hulpverleners en hoe deze een slachtoffer in de kou laten staan, omdat ze denken dat het allemaal wel mee zal vallen, wordt hartverscheurend verteld.
De schrijfstijl van de auteur is eenvoudig. Ze weet het verhaal realistisch en hier en daar met humor goed te verwoorden. Taalkundig is het jammer genoeg minder, omdat de zinsopbouw niet altijd even goed is, er vaker dezelfde woorden gebruikt worden en door het boek heen taalfouten staan.
Anya heeft zeker de potentie om uit te groeien tot een graag en veel gelezen auteur. De hulp inroepen van een redacteur, die het overbodige en de fouten uit het boek weet te halen en samen de puntjes op de i zetten, zal haar verhaal zeker ten goede komen en naar een hoger niveau kunnen tillen. Een andere mogelijkheid is, met een cursus op maat zelf te leren.
Het is merkbaar dat dit verdrietige, pijnlijke en aangrijpend verhaal met passie is geschreven.
‘Alleen jij bent verantwoordelijk voor jouw eigen geluk.’
‘Nu hoef je nooit meer bang te zijn.’
3***
Mooie recensie weer Mieke ook deze komt weer op mijn verlanglijstje.
Dank je wel Marianne.
Je lijstje wordt wel erg lang ha ha ha
Wat een triest boek Mieke, het zal je maar gebeuren.
Ja, een erg triest verhaal Nel. Dat hulpverleners haar niet serieus nemen is nog het ergste. Veel leed had voorkomen kunnen worden, als dit wel was gebeurd.
Dank je wel Mieke. Je hebt me in laten zien dat ik hulptroepen in moet schakelen.
Ik ben eerst heel internet af gaan zoeken en heb alle informatie naar boven gehaald waarvan ik dacht dat het ook maar een beetje behulpzaam zou kunnen zijn. Vervolgens heb ik inderdaad de hulp gekregen die ik hard nodig had, van een redactrice. Met weinig woorden heeft ze mij de goede richting opgestuurd.
Het gevolg? Het tweede boek wordt op en top goed.
Alle lessen heb ik in korte tijd geleerd en doorgevoerd. Nogmaals dank je wel en ik hoop dat je straks trots op me zult zijn.
.
Ben nu al trots op je Anya!
Je hebt het advies van een beginnende recensente opgevolgd en keihard gewerkt om dit te bereiken.
Je verdient dit succes! Je hebt het helemaal zelf gedaan.