Recensie

Peter Kaper vroeg mij ‘Gevangen licht’  te recenseren, wat ik met genoegen heb gedaan.

Dank je wel Peter!

RECENSIE

Titel: Gevangen Licht

Auteur: Peter Kaper

Uitgeverij: Heimdall – Content People B.V.

Verschijningsdatum: December 2017

Genre: Poëzie

Paperback – 100 Bladzijden

ISBN: 978 949 188 38 66

NUR: 306

 

OVER DE AUTEUR                                                                                                              Vier jaar geleden begon Peter Kaper (1973) met het schrijven van poëzie.                      Aangemoedigd door de lieve mensen om hem heen, besloot hij zelf een bundel uit te geven.

De dichtbundel is een retrospectief van zijn groei de afgelopen jaren met al zijn pieken en dalen, aangevuld met ervaringen van andere mensen en de dagelijkse momenten om hem heen.

‘Gevangen licht’ is zijn debuut.

SAMENVATTING EN MIJN MENING                                                                    ‘Gevangen licht’ bevat een eerste selectie van enkele honderden gedichten die Peter de afgelopen jaren schreef.

Zoals Peter zelf zegt: woorden komen uit dromen.

Het geschreven woord beschrijft de lege bladzijde.

Hij schrijft gedichten, over onderwerpen die niet weergeven, zoals deze in werkelijkheid zijn, maar zoals ze zich aan hem opdringen in een onmiddellijke en vaak kortstondige gedachte. Dit heeft alles te maken met zijn gemoedstoestand en omgeving.

Hierdoor komen zijn gedichten als losse woorden, zinnen over. Naar de klank en het ritme, die normaliter een gevoel oproepen bij een gedicht is het veelal zoeken.

Peter schrijft over allerlei onderwerpen en schuwt ook de erotica niet.                        De onderliggende boodschap is vaker niet echt duidelijk, tenzij de auteur de lezer de vrijheid geeft om er zelf invulling aan te geven. Dan is het knap geschreven.

VUUR

De afstand bevestigd de wens                                                                                            Geen waakvlam                                                                                                                      Vingers verbrand                                                                                                                      Tintelingen gekust

Met dit gedicht kan de lezer alle kanten op, maar wat de auteur wil vertellen is niet echt duidelijk.

Dichterlijke vrijheid? Of moet je een gedicht niet altijd willen interpreteren?

Moment

Woorden verdwijnen                                                                                                              Blikken vertaald naar 1 taal                                                                                                    Het verwarde ontvouwen                                                                                                      Meegaan in het contact…                                                                                                     Liefdestaal.

Bovenstaand gedicht is goed te begrijpen en laat niks aan de verbeelding over.

Het is moedig om persoonlijke gedachten en de verwerking hiervan met de lezer te delen.

De lezer die zich herkent in de woorden van de auteur zullen zeker met plezier deze bundel lezen.

Merkbaar is dat Peter de gedichten met passie heeft geschreven en zonder schroom, waarvoor een groot compliment.

3***