Recensie

Roland Steijns vroeg mij ‘Engel uit de voorstad’ te recenseren, wat ik met genoegen heb gedaan.

Dank je wel Roland!

RECENSIE

Titel: Engel uit de voorstad

Auteur: Roland Steijns

Uitgeverij: Mosae verbo

Verschijningsdatum: 2016

Genre: Poëzie

Paperback – 61 Bladzijden

ISBN: 978 908 666 40 16

NUR: 306

 

OVER DE AUTEUR                                                                                                              Roland Steijns (1969) woont en werkt als zelfstandig ondernemer in Maastricht.        Drie jaar geleden begon hij met schrijven.                                                                            Verbazingwekkend als je weet dat hij nooit een boek leest en niet van gedichten houdt.

‘Engel uit de voorstad’ is zijn debuut.

SAMENVATTING EN MIJN MENING                                                                              Engel uit de voorstad bevat honderd gedichten en is ingedeeld in drie hoofdstukken, die elk hun eigen thema hebben: Mystiek, Liefde en Rouw.

Het zijn gecodeerde verhalen, die in de gedachten van de lezer worden ontcijferd.    Geen dagelijkse kost en daardoor verrassend.

Alles wat Roland niet is, wordt vertaald in deze bundel.                                                    Zijn boodschap is te zorgen voor een betere wereld. Een soort van nalatenschap. Het boek is hem zeer dierbaar.

In de zinnen van de meeste gedichten zit een klankrijm. Hierdoor ontstaat er meer cadans, wat het lezen prettiger maakt.                                                                            Soms is er wel het gevoel, dat het ‘gezocht’ is.

Zink mee in mijn gedachten, waar ik je sta op te wachten.

Dit is niet fout, maar voelt geforceerd.

Nu en dan is het zoeken naar de verbinding tussen zinnen in een gedicht.

In alle drie de hoofdstukken wordt teruggekeken naar een periode in het leven.        Tevens hebben ze allemaal te maken met ‘geloven’, ‘gevoel’ en ‘liefde’ in de breedste zin van de woorden.

Het hoofdstuk ‘Mystiek’  laat de worsteling zien van het verleden en hoe iemand het leven in het heden weer probeert op te pakken en voorzichtig naar de toekomst kijkt. Dit gedeelte maakt enigszins depressief, omdat het duidelijk een donkere kant heeft.

Het hoofdstuk ‘Liefde’ begint met het weerzien, na een halve eeuw, van een oude liefde. Ook komt de bezinning van vergane liefdes aan bod en wordt er gezocht naar sterke betrokkenheid en toewijding in de liefde. Het verlangen om zich verbonden te voelen met iemand.

In het laatste hoofdstuk ‘Rouw’ verwoordt de auteur hoe mooi herinneringen kunnen zijn aan een overleden dierbare, maar dat het ook moeilijk kan zijn om los te laten en gedwongen afscheid te moeten nemen en iemand daarna verschrikkelijk te missen.

In het laatste gedicht vindt berusting plaats en vindt de dierbare een plek in het hart van degene die achterblijft.

In mijn hart krijg je een aangewezen plek, want door jou heb ik de ware liefde ontdekt.

De auteur heeft ons meegenomen door het leven in al zijn facetten en heeft dit realistisch, aangrijpend en duidelijk verwoord.

Voor iedere lezer zullen er gedichten zijn die hem aanspreken of waar hij troost in kan vinden.

Knap debuut!

3/5 ***