Inanna Van Den Berg vroeg mij ‘De tovenaar van Compostela‘ van Monica Vanleke te recenseren, wat ik met genoegen heb gedaan.
Dank je wel Inanna van Uitgeverij Ambilicious
RECENSIE
Titel: De tovenaar van Compostela
Auteur: Monica Vanleke
Uitgeverij: Ambilicious
Verschijningsdatum: Maart 2018
Genre: Kinder-jeugdboek; Sprookje
Paperback – 232 Bladzijden
ISBN: 978 94 92551 26 9
NUR: 277; 280
ISBN: 978 94 92551 28 3 E-book
OVER DE AUTEUR: Monika Vanleke debuteerde in 2011 met Pelgrimstocht op hoge hakken. Fashionista Fanny was geboren en vervolgde haar reis in De vrouw die een stad kan verlichten (2012) en In bed met Boeddha (2013).
Om uit ervaring te kunnen schrijven, gooit Monica zich in allerlei avonturen, wat haar verhalen uniek maakt. Met haar humor en vlotte pen, gedreven door een onstilbare honger naar bewustzijnsverruiming weet zij haar lezers op een speelse manier te verrassen.
In 2017 heeft Monica de overstap naar Ambilicious gemaakt. Met Take away Kim neemt zij (tijdelijk?) afscheid van Fanny. Een roman waarin de trouwe lezer haar zeker gaat herkennen.
De tovenaar van Compestela is een boek voor avonturiers van elf tot honderdelf jaar
SAMENVATTING EN MIJN MENING Durf te leven: laat los, droom en fantaseer.
De kleuren oranje, geel en rood op de cover stralen warmte uit. Ze nodigen uit om met de in het rood geklede vrouw, mee te gaan op pelgrimstocht naar Compostela.
Viola ontdekt dat haar mama kanker heeft. Opa vertelde haar ooit over zijn vriend Jacques in Compostela, een tovenaar die wonderen en mirakelen verricht. Als die man nog leeft kan hij vast en zeker mama genezen, denkt Viola.
Ze gaat bij Tantinne en ome Piet logeren, omdat mama vaak naar de dokter moet en veel moet rusten. Ze vindt het daar niet leuk en loopt weg. Ze gaat terug naar huis.
En dan gebeurt waar ze op had gehoopt. Ze gaat met opa naar Compostela. Viola is bubbelblij.
Om grote oma, de vrouw van opa, niet boos te maken gaan ze eerst één dag naar de Efteling. Daar komen ze Poppea tegen. Ze draagt een bruidsjurk en huilt. Opa heeft medelijden en vraagt wat er aan de hand is. Als ze hoort dat opa en Viola naar Compostela gaan wil ze mee. Viola vindt dit drie keer niks. Het is een ‘rara vrouw’ en ze zal wel liegen, denkt ze.
De dag erna gaat het grote avontuur beginnen. Ze beleven van alles. Lopen vaak de verkeerde route en moeten met vreemde mensen op één kamer slapen in stapelbedden. Soms is er geen W.C. in de buurt en dan moeten ze in het weiland hun behoefte doen. Opa is al wat ouder en is snel moe en heeft pijn aan zijn voeten. En dan verliest opa ook nog zijn beurs. Hoe moeten ze nu eten kopen en ergens slapen? Viola bedenkt allerlei plannetjes om aan geld te komen. Gaat haar dit lukken?
Onderweg komen ze andere mensen tegen die een vreemde taal spreken, waar ze niks van begrijpen.
Tijdens het lopen denkt Viola niet meer aan Tantinne en ome Piet, die tijdens de logeerpartij wel iets heel geks aan haar vroeg. En dan staan ze opeens voor hun neus. Wat komen die nu doen?
Elke keer als we een obstakel overwonnen, werden we sterker en meer verbonden.
Als ze dichter bij Compostela komen vraagt Viola zich af of ze nog steeds boos is op haar vriendin Praline, die eigenlijk Pauline heet. Tijdens een uitstapje naar Nederland had ze het gevoel dat Praline haar in de steek liet. En de pelgrimstocht waar ze toen aan meededen vond ze ook al niet leuk. Plots had opa voor haar neus gestaan en haar meegenomen naar de Efteling.
Gaat het Viola en opa lukken om bij Jacques te geraken en kan die de mama van Viola beter maken? Wat is de reden dat opa naar Compostela wil en waarom heeft hij rode schoenen met hoge hakken bij zich? Waarom neemt Viola Barbie mee? En hoe gaat het verder met Poppea?
De auteur heeft op een fijne, levendige wijze een verhaal voor groot en klein weten te creëren met onderliggende boodschappen, wijze levenslessen die we dagelijks kunnen toepassen. Het is een sprookje vol creativiteit en verbeelding.
Een dubbele regenboog: symbool voor de brug van onze wereld naar de fantasiewereld en omgekeerd.
Door het fantasierijk taalgebruik van de auteur, zoals colacoole, fantablauw, bubbelblij, donutdapper en peperkoekpret weet ze zich goed in te leven in de kinderziel en het maakt dit boek extra leuk en spannend.
Een zwaar en moeilijk onderwerp weet ze luchtig te verwoorden, waarbij de angst van Viola serieus wordt genomen. Ze laat zien dat een begrijpend en liefdevolle persoon kan helpen om het een plaats te geven of er mee om te gaan.
De dertig korte hoofdstukken hebben allemaal een bijpassende illustratie die getekend is door de auteur.
Wie zich als volwassene durft mee te laten slepen door dit boeiend sprookje zal genieten en zich weer even dat kind van toen voelen.
Mensen praten te veel. Ze horen niet wat er gezegd wordt. Luisteren moet je leren. Luister naar sprookjes. Ze vertellen alles wat je weten moet.
4****
