Recensie

Bianca Nederlof  vroeg mij ‘Ondenkbaar’ te recenseren, wat ik graag heb gedaan.

Dank je wel Bianca!

RECENSIE

Titel: Ondenkbaar

Auteur: Bianca Nederlof

Uitgeverij: LetterRijn

Verschijningsdatum: April 2018

Genre: Thriller

Paperback: 263 Bladzijden

ISBN: 978 94 918 755 19

 

OVER DE AUTEUR                                                                                                                  Bianca Nederlof (1980) is getrouwd en woont in Papendrecht.

Sinds 2010 werkt ze als zelfstandig redacteur en corrector voor uitgeverijen en particulieren.

Bianca schrijft korte verhalen waarvan er een aantal zijn gepubliceerd in             Schrijven Magazine en verhalenbundels onder andere in Insomnia van LetterRijn en Zin van Waanzin van Literair Werk.

Daarnaast schrijft ze kinderboeken. In maart 2018 verscheen haar negende kinderboek Het kattenparadijs.

Bianca schreef mee aan Schaduwreis, een unieke roman, geschreven door dertien schrijvers.

Ze publiceerde twee minithrillers als e-book: Pearl en Gemiste kans.

Haar thriller Ongrijpbaar verscheen in 2014 en werd genomineerd voor de Schaduwprijs 2015 en de Hebban Thrillerdebuutprijs 2015

 

SAMENVATTING EN MIJN MENING                                                                                  De auteur beschrijft wat er op zaterdag zes augustus tijdens de Amsterdam Pride is gebeurd.

Janiek en Ralf zijn daar ook aanwezig. Ze zijn van plan zich te laten meevoeren in de juichende massa. Hand in hand de vrijheid te vieren om te kunnen zijn wie je wilt zijn en te kunnen doen wat je wilt, ongeacht leeftijd, man, vrouw, hetero of homo. Als ze uit de trein stappen zien ze in de hal bij de uitgang een piano. Samen met nog een tiental toeschouwers zingen ze vol overgave It’s raining men.

Het is hartje zomer, de zon schijnt volop en de terrasjes zitten vol. Op het moment dat Janiek iets te drinken wil gaan halen, klinkt er luid geschreeuw door de muziek heen. Mensen raken in paniek en beginnen te duwen. De grond trilt. Ongeloof, huilende mensen en wanhoop. Drie aanslagen die aan zesentwintig mensen het leven kost en tientallen gewonden.

Op indringende wijze beschrijft de auteur hoe het leven zes maanden later eruitziet van een aantal twintigers. Het blijkt voor hen niet meer hetzelfde te zijn. Ze krijgen er geen vat op en begrip van anderen is ver te zoeken.

Waar voor Evelien het leven verder gaat, is dat voor haar tweelingbroer Eric, ook al was hij niet bij de aanslagen aanwezig, heel anders. Zijn vrienden waren erbij.

Bij Lieke hebben de aanslagen groot verdriet aangericht. Vanaf de lagere school houdt Lieke een dagboek bij. Ze heeft geen gemakkelijke jeugd gehad. Ze is in therapie en ook nu vertrouwt ze haar dagboek alles toe. Haar broer Marcel staat heel anders in het leven. Lieke heeft het gevoel dat hij haar niet begrijpt.

Ook bij Ralf hebben de aanslagen diepe sporen nagelaten. Alles wat hij als kind diep weggestopt heeft komt in alle heftigheid bovendrijven. Hij heeft maar één doel voor ogen en dat is anderen helpen die het moeilijk hebben.

Uiteindelijk sta je er altijd helemaal alleen voor op deze wereld.

Evelien is gelukkig met haar vriend Sander met wie ze samenwoont. Op haar werk is het niet altijd even leuk, maar haar werkzaamheden geven voldoening en het zorgt voor een inkomen, dat ze goed kunnen gebruiken nu ze binnenkort verhuizen naar hun eerste koopwoning.

Op haar werk krijgt ze te maken met een vrijwilliger waar het niet echt mee klikt.    De problemen stapelen zich op als ze ook nog sms-berichten ontvangt van een onbekende.

Ze dronken een glas wijn en praatten over het leven, over hoe alles als volwassene anders is dan je als kind denkt dat het zal zijn.         

Op meeslepende wijze laat de auteur zien hoe herinneringen van vroeger waar je nooit meer aan terugdacht, een grote invloed kunnen hebben op het latere leven. Zeker als er zoiets verschrikkelijks als een aanslag gebeurt. Zij weet de gevoelens en gedachtewereld van de personages voortreffelijk bloot te leggen. Vragen dringen zich aan hen op: wat als ik en waarom heb ik? Schuldgevoelens, verdriet en radeloosheid drijven slachtoffers naar elkaar toe met alle gevolgen van dien.

Op de cover zit een jonge vrouw tegen een muur met de handen voor haar ogen.       Dit kan op twee manieren uitgelegd worden: ze wil het niet zien of kan het niet zien, want het was toch allemaal niet zo erg?

De auteur heeft in psychologisch opzicht een voortreffelijk verhaal geschreven, waarbij ze de karakters goed tot leven laat komen. De spanning wordt langzaam opgevoerd, maar op het moment suprême wordt dit enigszins teniet gedaan, doordat het te snel gaat. De plot daarentegen is verrassend en dat geeft het verhaal toch nog iets extra’s.

De boodschap die de auteur voor ogen had met het schrijven van deze thriller, waarbij actuele thema’s worden aangesneden, en de psychische gevolgen zichtbaar worden, is goed gelukt.

De enige zin in het leven is die je er zelf aan geeft.

3 ½ ***