Recensie Fietsen voor je leven

Rens Cappon vroeg mij ‘Fietsen voor je leven‘ te recenseren, wat ik met genoegen heb gedaan.

Dank je wel Rens!

 

RECENSIE

Titel: Fietsen voor je leven

Auteur: Rens Cappon

Uitgeverij: Elmar

Verschijningsdatum: Februari 2018

Genre: Reisverhalen

Paperback – 341 Bladzijden

ISBN: 978 903 89 265 06

NUR: 508

OVER DE AUTEUR   

Rens Cappon (1972) was universitair docent accounting aan Nyenrode.
Momenteel ontvangt hij een arbeidsongeschiktheidsuitkering, wegens een  hardnekkige depressie. Lezen doet hij graag en veel.
Regelmatig maakt hij fietstochten in de bergen.

SAMENVATTING EN MIJN MENING     

Ne me plaignez, c’est pour cela que je suis née.

(Ik heb geen angst, dit is waarvoor ik geboren ben)

Jeanne d’arc 1431

Zelf vindt Rens dat hij niet in deze maatschappij en in dit tijdperk thuishoort.
Zich hiertegen verzetten vindt hij zinloos. Het leven blijft voor hem een fietstocht in de bergen. Hij richt zich op het volgende rotsblok en wat daarna komt ziet hij wel weer.

Rens is ruim een jaar depressief, als hij besluit een fietstocht naar zijn geliefde Alpen te maken. Hij hoopt dat dit hem kan helpen eindelijk af te rekenen met zijn depressie.

Hij is in behandeling geweest bij een therapeut. Die wil dat hij stopt met blowen en drinken.
Hij moet gaan sporten en dingen doen die hij leuk vindt.
Wat vind je leuk als je depressief bent?
Een intakegesprek bij de crisisdienst, een opname in een psychotherapeutisch centrum en diverse antidepressiva hebben hem niet geholpen.

De symptomen worden bestreden, maar volgens Rens moet de oorzaak aangepakt worden.

Hij voelt zich gesloopt, verraden en teleurgesteld. Hij heeft geen zelfvertrouwen en geen zelfrespect meer. Hij wil niet verder met zijn leven.

Voor Rens is de oorzaak Anida. Zij heeft hem bedrogen.
Anida de hel op aarde die hem volledig gebroken heeft.
Ze is zijn prinses niet meer. Dit toegeven is verdomd lastig.

Ik zit hier compleet verscheurd en vernietigd door Anida en mevrouw is waarschijnlijk lekker verder aan het hoerensloeren zonder enig schuldgevoel of überhaupt maar erkenning van wat ze me heeft aangedaan.

Met de gedachte: of ik vind mezelf terug in de bergen of ze vinden mij terug, vertrekt hij naar de Alpen.

Al fietsend neemt hij de lezer mee in zijn gevoelens en gedachten.
Hij probeert deze toe te lichten aan de hand van zijn soms wetenschappelijke colleges over een keur aan onderwerpen.

Eerlijkheid, rechtvaardigheid, gedragsregels en respect naar anderen.
Hoe zou een mens in het leven moeten staan?
En hoe zou de verdeling van armoe, rijkdom en bezit moeten zijn?
Zelf weet hij de antwoorden wel en als docent kan hij dit haarfijn uitleggen.
Zelf heeft hij er nu niets aan.

Ik zit helemaal opgesloten in mezelf

Onderweg komt hij verschillende mensen tegen. Het zijn positieve ontmoetingen. Bijna allemaal fietsen ze met een doel. Afrekenen met het verleden, verdriet en pijn dat hun is aangedaan. Hij ontmoet ook mensen die een mooi gebaar maken.

Rens neemt ons niet alleen mee op zijn reis naar de Alpen, maar ook door zijn en hét leven.
De samenhang tussen psychologie, filosofie, economie, geschiedenis en wijsheden wordt duidelijk uitgelegd.
Wij kunnen hier veel van leren
De auteur is in dit verhaal de ‘ik’ persoon die vertelt en naar zichzelf kijkt.
Hij analyseert. Waarom heeft hij voor Anida zijn principes over boord gegooid?
Jeanne daarentegen is juist een voorbeeld voor hem door haar standvastigheid.

‘Ik ben geen malle Eppie’ en laat uiteindelijk alle moraliteit vallen.

Uit dit verhaal blijkt dat Rens zeer intelligent is.

De auteur gebruikt regelmatig Engelse termen, die hij in het Nederlands uitlegt.
Zijn denk- en belevingswereld is misschien niet voor iedereen even gemakkelijk te volgen.

Voorbeeld: Onze maatschappij groeit dus door naar het punt B2/C2 waarbij de opbrengsten van extra complexiteit even groot zijn als de kosten. Je schiet er dus niks meer mee op. Als je nog verder gaat als samenleving zit je op ramkoers. Extra complexiteit kost dan meer dan het oplevert en per saldo ga je er dus op achteruit.

Zijn beeldende manier van schrijven maakt zijn verhaal soms hilarisch.
Door zijn depressie komt echter ook de kwetsbare Rens tevoorschijn, die alles wat hij denkt en voelt opschrijft.
Dit is vaak recht voor zijn raap en realistisch. De mens achter de intelligente docent.

Het boek eindigt met een epiloog waaruit blijkt, dat Rens enkele drastische besluiten heeft genomen.
Gedwongen door zijn depressie of omdat hij gevoelsmatig niet anders kon.

Waar is de nieuwe Rens of komt die niet meer?

Dit is een triest, maar spannend uitgebreid reisverslag.
Rens zijn worsteling raakt diep.

Hij geeft de lezer les in overleven in meerdere opzichten én moraal.
Wat is correct en wenselijk? Wie kan en wil hieraan voldoen?
Maar ook: hoe ga je om met een depressie en hoe kom je eruit?
En wat als dit niet lukt?

Depressiviteit blijft een niet te onderschatten tegenstander.
Rens zijn motto blijft wél overeind: En morgen gaan we weer verder.

4****

*Ter info: in dit artikel staan links naar Bol.com Wanneer je via deze links bestelt ontvang ik daar een kleine vergoeding over.