Karin Hazendonk schreef ‘De dood heeft blauwe ogen’
Uitgeverij LetterRijn vroeg mij deze thriller te recenseren, wat ik heb genoegen heb gedaan.
Dank je wel Theo van Rijn!
RECENSIE
Titel: De dood heeft blauwe ogen
Auteur: Karin Hazendonk
Uitgeverij: LetterRijn
Verschijningsdatum: Juni 2018
Genre: Thriller
Paperback – 281 Bladzijden
ISBN: 978 94 918 755 71
Nur: 332
OVER DE AUTEUR: Karin Hazendonk (1961) haar wieg stond in Utrecht. Ze is getrouwd en moeder van een dochter en een tweeling; zoon en dochter.
Karin raakte al jong gefascineerd door boeken. Door het plezier in lezen ontstonden nieuwe verhalen in haar hoofd.
Na haar opleiding kwam ze in het bedrijfsleven terecht.
De ommekeer kwam in 2013; wegens reorganisatie van het bedrijf waar ze werkte, ging haar baan verloren.
Het gaf haar de mogelijkheid om iets te gaan doen met de verhalen die nooit uit haar hoofd waren verdwenen. Momenteel werkt Karin weer als boekhouder.
Ze schreef het kinderboek Kunnen vissen dromen? en een boek voor de oudere jeugd Het Duistere Dorp. Daarna volgden de thrillers Blun, Handelswaar en Waanidee.
SAMENVATTING EN MIJN MENING Het boek heeft twee verhaallijnen; de vermissing van Hannah en de huwelijksperikelen van Jan en Martine van Dijk, de ouders van Hannah. Op indringende wijze laat de auteur de verhaallijnen vloeiend in elkaar overlopen.
De vijftienjarige Hannah en Ilse zijn dikke vriendinnen. Ze wonen in Wassenaar. Het gezin van Dijk woont in een gewoon huis en leggen hun geld opzij om Hannah te laten studeren. Ilse haar vader Gerard Langerijk is gemeenteraadslid en geniet aanzien.
Martine van Dijk ziet liever niet dat de meisjes met elkaar omgaan; hun leefsituatie verschilt te veel en Ilse zou een slechte invloed hebben op Hannah. Ilse haar ouders zijn amper thuis en ze kan doen en laten wat ze wil. Hannah wordt streng opgevoed door haar moeder; haar vader geeft haar meer vrijheid.
De cover, die doorloopt naar de achterkant, toont aan de voorkant een afbeelding van een grote blauwe iris; aan de achterkant is een dj aan het werk. Later in het boek wordt de betekenis hiervan en de titel duidelijk.
Hannah en Ilse zitten samen op Ilse haar bed met de laptop. Op de schreeuwende website van Partyanimals zien ze een aankondiging van een schuurfeest met een optreden van dj Xander; Hannah is stiekem verliefd op hem. Het besluit is snel genomen; ze gaan! Met de juiste kleding en make-up zal het niemand opvallen dat ze jonger dan zestien jaar zijn. Thuis vertelt Hannah dat ze naar een verjaardagsfeestje van een klasgenoot gaat.
Twee weken later is het zover; Hannah en Ilse worden zonder problemen binnengelaten. Het is druk en ze banen zich een weg door de menigte om zo dicht mogelijk bij het podium te komen waar dj Xander straks zal optreden. Ilse drinkt een cola met rum en Hannah wil niet voor haar onderdoen. Na haar derde glas is het eindelijk zover. De hoofdgast van deze avond maakt zijn entree. Ze voelt een vreemd wankel gevoel in haar benen en is op een prettige manier moe. De muziek heeft haar denken overgenomen. Ilse is ze in de drukte kwijtgeraakt.
Het is kwart over drie als Jan wakker schrikt. Doodstil blijft hij liggen; waarom is hij wakker geworden? Allerlei gedachten flitsen door zijn hoofd. Het besef dat hij het tuinhekje, de achterdeur en de voetstappen op de trap niet heeft gehoord dringt langzaam tot hem door. Zachtjes, om Martine niet wakker te maken, stapt hij uit bed en gaat naar de slaapkamer van Hannah. Haar bed is onbeslapen; ze is er niet. Hij gaat Hannah zoeken; hij vindt haar niet. De politie wordt ingeschakeld.
De vermissing van Hannah is de eerste zaak die Loes de Koning als familierechercheur mag oplossen. Haar relatie met haar directe chef Donald Roelofs is niet al te best; ze heeft hem gepasseerd toen ze deze nieuwe functie erdoor drukte. Ze worstelt met haar onzekerheid, de minachting van haar chef en persoonlijke betrokkenheid bij deze zaak. Samen met haar collega Rob de Vries gaat ze aan de slag. Tijdens het onderzoek naar de vermissing van Hannah worden er twee gruwelijke moorden gepleegd. Loes haar vechtlust komt terug en ze bijt zich vast in het onderzoek.
Hebben deze twee moorden met de vermissing van Hannah te maken?
Het was gewoon griezelig. Die stank leek me helemaal op te slokken en ik werd er kotsmisselijk van.
Jan is radeloos als Hannah spoorloos blijft. Hannah is alles wat zijn leven nog kleur geeft; zijn werk is saai en zijn huwelijk een sleur. Hij doet alles om zijn dochter te vinden; zelfs wat hijzelf niet voor mogelijk had gehouden. Martine trekt zich terug in de slaapkamer.
‘Jij hebt hoofdpijn?’ vroeg Jan zacht en dreigend. ‘Hoofdpijn … Hoe denk je dat Hannah zich voelt, als ze tenminste nog iets kán voelen.’
Martine leeft al jaren met een geheim en leugens die ze diep heeft weggestopt. Ze maakt Jan verwijten; Jan voelt zich met de dag schuldiger. Hun huwelijk dat toch al scheurtjes vertoont staat op springen; ze leven langs elkaar heen. Loes de Koning ontgaat dit niet. Vooral het vreemde gedrag van Martine valt haar op.
Iemand is heel erg kwaad en alle sporen leiden naar één persoon…
Hazendonk weet de gemoedsbeweging en reacties van de personages beeldend te beschrijven; ook van Martine van wie het lijkt alsof ze geen gevoelens heeft. Dat is knap! De personages worden sterk neergezet. De auteur laat Jan met verve de hoofdrol voor zijn rekening nemen; zijn geestelijke en lichamelijke eenzaamheid, machteloosheid en opgekropte emoties worden in duidelijk taalgebruik goed beschreven. Levendige dialogen en afschuwelijke plotwendingen maken deze thriller boeiend tot het eind. De spanning wordt langzaam opgevoerd. Het goed opgebouwde verhaal laten de lezer op het puntje van zijn stoel zitten. Jammer is wel dat voor mijn gevoel het niet de beoogde climax bereikt. De ontknoping is voorspelbaar; een aantal passages emotioneren en roepen medelijden op.
Eten of gegeten worden, doden of gedood worden.
In deze realistische thriller voert psychologie de boventoon; waartoe is een vader in staat als het om zijn dochter gaat? Hoever gaat iemand voor eigen gewin en lust? Wat doet het met iemand als de liefde niet wordt beantwoord?
Een verhaal over vertrouwen, vriendschap, liefde, eenzaamheid, wraak, corruptie, verraad en moord.
Samen op de bank, zo dicht bij elkaar en toch zover van elkaar vandaan.
Verhaal: 4****
Psychologie: 4****
Schrijfstijl: 4****
Spanning: 3***

€12,50
Mogelijk niet beschikbaar
*Ter info: in dit artikel staan links naar Bol.com. Wanneer je via deze links bestelt ontvang ik daar een kleine vergoeding over.
Mooie recensie. Het verhaal weet je duidelijk te vertellen zonder ook maar iets te verraden.
Het is weer knap gedaan.
Dank je wel Anya! Lief!
Hele mooie recensie Mieke, ik heb het boek op de reader staan maar nog niet gelezen. Nu ik zo de recensie lees ga ik toch maar niet al te lang wachten om het boek te lezen.
Dank je wel Ans! Lief!
Het boek is echt goed geschreven.
Snel beginnen met lezen zou ik zeggen.
Goede recensie, maar het leidt er niet toe dat ik het boek zou willen lezen, omdat die climax of verwachte climax, of anti-climax niet wordt gebracht. Ik krijg dan het idee dat ik voor niets heb gelezen. Dat is niet waar natuurlijk, want er worden mensen in het diepste van hun wezen beschreven.
Deze recensie is wel een goede les voor een boek waar ik met genoegen aan schrijf. Genoegen is echter nooit genoeg.
Dank je wel Folkert!
De echte spanning blijft inderdaad achterwege, jammer genoeg.
Psychologisch zit het verhaal goed in elkaar.
Leuk dat je iets kunt met mijn recensie. Veel succes met schrijven!
Benieuwd naar je boek!