Recensie Klanken als de stilte valt

Boris Kanen schreef ‘Klanken als de stilte valt’ en vroeg mij zijn dichtbundel te recenseren, wat ik met genoegen heb gedaan.

Dank je wel Boris!

RECENSIE

Titel: Klanken als de stilte valt

Auteur: Boris Kanen

Uitgeverij: Heimdall

Verschijningsdatum: April 2018

Genre: Poëzie

Paperback – 45 Bladzijden

ISBN: 978 94 91 883 910

NUR: 306

 

 

OVER DE AUTEUR                                                                                                              Boris Kanen (1973) zijn wieg stond in Nijmegen.

Naast het schrijven van gedichten is Boris werkzaam als internist.

Onder het pseudoniem Neo Vetus post hij gedichten op Facebook.

Kanen publiceerde onder meer in verschillende bloemlezingen van Uitgeverij Heimdall en een reeks andere uitgaven.

 

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING                                                                                In Klanken als de stilte valt staan dertig gedichten over uiteenlopende thema’s, zoals de liefde, verlangen, afscheid nemen en moedeloosheid.                                              De auteur neemt de lezer mee op reis naar de Zon en Maan, De beeldenstorm en de Oude straten van Rome. Het thema ‘Vlindervleugels’ keert meerdere malen terug.

Enkele zinnen uit ‘Vlindervleugels’

Hoor, de dauw

druppelt

’t gras, zacht, groeit

Luister, vlindervleugels

net ontvouwen

Schoonheid is de hemel

zojuist ontvallen

 

In je ogen zag ik een wereld bloeien

Van zacht zuchten zou ik je dromen bouwen

            In de blauwe lucht ongekend

             Je verleden als zomersneeuw

zag ik smeltend naar het heden dwarrelen

 

Het gedicht ‘Alleen de maan’ heeft een mooie beeldspraak ‘De leeuwenbrul van        ’t schip laat ik slechts zachtjes spinnen’.

Poëzie is in een aantal gedichten herkenbaar; jammer genoeg niet overal.                Dit impliceert niet dat het geen mooie, ontroerende gedichten zijn.                              De langere gedichten voelen voor mij eerder als verhalen met rijm, die vanuit een meestal haperend ritme zijn geschreven.

Het gedicht ‘Klimmen naar de zon’ komt in de buurt van poëzie; is meer in balans, omdat er meer klank en ritme in zit.

In het gedicht ‘Beeldenstorm’ lukt het mij als lezer niet om de essentie te vangen.

‘Zomerfruit’ is een lief kort gedicht.

Onderstaand gedicht is erg mooi, ook door de vorm; dit is poëzie.

 

DE VLUCHT

Verlangen

Boven

Tot                      waar

                                                  jou                               wolken

met                                        regen

stijg                                                 bogen

Ik                                                            breken

Onder

Vervlogen dromen

 

Als lezer valt het mij op, dat de kortere gedichten poëzie zijn of dicht in de buurt komen en raken. Misschien meer toeleggen op de kortere gedichten?

De auteur heeft in zijn gedichten inlevingsvermogen tentoongespreid. Hij schrijft wat hij ervaart en hoe hij dit interpreteert; als lezer is dit merkbaar.

Voor een debuut knap gedaan!

3***

 


€9,99
Mogelijk niet beschikbaar
Klik om dit product op bol.com te bekijken

*Ter info: in dit artikel staan links naar Bol.com. Wanneer je via deze links bestelt ontvang ik daar een kleine vergoeding over.

 

 

 

6 Reacties

  1. Dankjewel voor je zorgvuldige recensie. Ik herken veel van wat je zegt (kortere gedichten meer poëzie, langere gedichten meer verhalen met rijm en een inderdaad (bewust) haperend of intermitterend ritme. Mijn hoop is dat mijn gedichten bij de lezer gevoel(-reflecties) oproepen en ik ben blij dat je dat eruit hebt gehaald. Wellicht dat ik met jouw recensie in gedachte toch wat meer aandacht ga geven aan de poëtische kenmerken in engere zin. Veel dank!
    Boris

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Goed geschreven hè? Zit helaas copyright op :p