Recensie Langsnuit en de zeesterren

Eddy Surmont schreef ‘Langsnuit en de zeesterren’.

Inanna van den Berg van Ambilicious uitgever van verhalen, vroeg mij dit kinderboek te recenseren, wat ik met veel genoegen heb gedaan.

De illustraties zijn van Mieke Drossaert.

Dank je wel Inanna!

 

 

RECENSIE

Titel: Langsnuit en de zeesterren.

Auteur: Eddy Surmont

Illustrator: Mieke Drossaert

Uitgeverij: Ambilicious uitgever van verhalen

Verschijningsdatum: 24 Oktober 2018

Genre: Kinderboek

ISBN: 978 94 92 55 13 75

NUR 273

 

 

OVER DE AUTEUR                                                                                                                    Eddy Surmont (1943) woonachtig in Oostende, België werkte als onderzoeksjournalist.

Zijn tweede carrière begon op het moment dat zijn kleinkinderen kwamen logeren. Voor het slapen gaan verzon hij ter plekke een verhaal. Zijn kleinkinderen onthielden zijn verhalen. Zo kwam hij op het idee om zijn verhalen op te schrijven.

 

 

OVER DE ILUSTRATOR                                                                                                        Mieke Drossaert (1952) haar wieg stond in Willebroek; een gemeente in Antwerpen, België. Tegenwoordig woont ze in Oostende.

Sinds haar kinderjaren heeft Mieke al tekenkriebels. Ze volgde lessen op de Academie voor Beeldende Kunsten te Mechelen, maar die gaven haar niet de voldoening die ze verwachtte. In 2004 pakte ze het schilderen weer op; sindsdien kan ze weer genieten van haar passie.

 

OVER HET BOEK                                                                                                              Langsnuit en de zeesterren is een sprookje; het vertelt waarom er nu geen zeesterren meer op het strand liggen.

Langsnuit, een zeepaardje, woont samen met zijn mama, papa, broertjes, zusjes, neefjes en nichtjes in de Noordzee vlakbij Oostende.

Hij heeft veel vriendjes; Mossel Jumbo, Grijsje garnaal, oester Dubbel Nul, Tongetje de zeetong en Gullie de Meeuw.

De diertjes wriemelen tussen de tenen van de zwemmende kinderen door en        kriebelen de tenen van de kindjes op het strand, die dan verschrikt opspringen en luidkeels roepen om hulp. De kinderen zien de diertjes niet en dat is dolle pret voor Langsnuit en zijn vriendjes.

Elk jaar gaat Langsnuit met zijn familie op vakantie naar Cuba; daar woont neef Hippocampus. Het is daar altijd warm.

Op een dag dreigt er gevaar; Gullie de meeuw krijst naar zijn vriendjes: ‘hebben jullie dat gezien? Het ligt hier vol met lege mosselschelpen.’

Het maakt Gullie erg boos; wie had het gedurfd om de mosselen open te breken? Niemand weet het antwoord. Zelfs Langsnuit niet en hij is de slimste van allemaal.    Langsnuit denkt lang na en zegt dan: ‘Mijn neef Hippocampus is nog veel slimmer dan ik, die weet het vast wel.’

Het is zeker een paar weken zwemmen naar Cuba en ook erg gevaarlijk met al die haaien en walvissen. Om zijn vriendjes te helpen gaat Langsnuit toch naar Cuba.

 ‘Hé, jij! Wat kom jij hier zoeken?’ galmde een donderend stem vanuit de ingewanden van de Drie Juffers.

Trailer gemaakt door Studio Ambilicious

 

Hoe gaat dit aflopen? Weet neef Hippocampus wie de mosselen openbreekt?         En wat doen die piratenspoken? Wie is Kapitein Eenoog en waarom zwaait hij dreigend met zijn zwaard?

Je leest het allemaal in dit spannend en leerzaam boek; de kleurrijke illustraties maken het boek vrolijk. De auteur gebruikt geen moeilijke woorden; hij vertelt heel boeiend en laat de diertjes praten alsof het echte mensen zijn.

Wist jij dat zeepaardjes altijd in de richting van hun neus zwemmen?                            Dat je zeepaardje Langsnuit samen een paar familieleden kunt zien in het Noordzee aquarium van Oostende?

De illustrator heeft de diertjes perfect getekend, zodat je goed kunt zien wie Langsnuit is, zijn vriendjes, andere dieren en het piratenschip. Niet schrikken voor het spook; dat ziet er echt eng uit.

Op de voorste en achterste schutbladen zijn alle diertjes afgebeeld.                            De cover, waarop veel water, Langsnuit en zeesterren te zien zijn, maakt jong en oud nieuwsgierig naar dit sprookje.

Voor in het boek, op de eerste blauwe bladzijde, is een etiket afgebeeld met de tekst: Dit boek is van …, hierdoor wordt het een persoonlijk cadeau voor kinderen.

De auteur en illustrator zijn er ruimschoots in geslaagd om een aantrekkelijk boek te maken voor kinderen vanaf vier jaar; het verhaal is geschikt om zelf te lezen vanaf zes tot acht jaar.

C @Mieke Wijnants

Schrijfstijl 5*****

Verhaal 5*****

Spanning 5*****

Illustraties 5*****

 

*Ter info: in dit artikel staan links naar Bol.com Wanneer je via deze links bestelt ontvang ik daar een kleine vergoeding over.