Recensie Nalins keuze

Odette van Kempen schreef  ‘Nalins keuze’ en vroeg mij deze literaire roman te recenseren, wat ik met veel genoegen heb gedaan.

Dank je wel Odette!

 

 

 

RECENSIE

Titel: Nalins keuze

Subtitel: Als de waarheid anders is

Auteur: Odette van Kempen

Uitgeverij: Brave New Books

Verschijningsdatum: Januari 2019

Genre: Literaire roman

Paperback – 188 bladzijden

ISBN: 978 94 021 800 15

NUR: 300

 

 

 

OVER DE AUTEUR

Odette van Kempen (1968) is filosoof, levenskunstenaar en schrijver van verhalen en poëzie.

Haar grootste passie is het vertellen van verhalen die verzwegen worden, in beeld of woord.

‘Alle verhalen verdienen het om verteld te worden; alle verhalen doen ertoe.’

‘Nalins keuze’ is haar romandebuut.

 

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING

Mamma en oma gaan naar de markt. Isabel mag niet mee; ze is verkouden en het is guur weer. Pappa ligt in bed. Ze hoort een bonkend geluid. Nieuwsgierig loopt ze naar de hal. Pappa staat boven aan de trap; hij heeft een dik touw om zijn nek. Langzaam klimt hij over de reling van de balustrade.

‘Sorry, Bloem. Het ligt niet aan jou.’

Isabel Mens is dan tien jaar.

Ze hoort zijn woorden pas echt als hij springt. Hij zwaait met een geruststellende regelmaat hoog door de hal; ze staart naar pappa die haar allang niet meer ziet en hoort.

Mamma en oma komen thuis. Verschrikt slaat oma een hand voor haar mond; mamma blijft stokstijf staan, haalt diep adem, slaakt een hoge kreet, zakt door haar knieën en blijft roerloos op de grond liggen.

In de dagen die volgen wil mamma niemand zien. Nu pappa er niet meer is, is het stil in huis. Pappa die rare dingen met mij deed, omdat hij mij lief vond, denkt Isabel.

‘Wie zijn kind lief heeft spaart de roede niet.’

Isabel draagt dit geheim jarenlang met zich mee. Het gebeuren heeft zoveel invloed op haar leven, dat ze het moeilijk vindt een relatie aan te gaan.
Beer weet haar voor zich te winnen; het blijkt van korte duur. Zo verliefd als Isabel ook is het lukt haar niet bij hem te blijven.
Ze wil een adempauze; in deze periode ontdekt ze dat ze zwanger is.

Het trauma laat haar niet los. Hulp komt uit onverwachte hoek; Isabel maakt tijdens haar zwangerschap op wonderbaarlijke wijze contact met haar ongeboren zoon Nalin.

‘Hallo’.

Isabel denkt dat ze het verkeerd heeft gehoord. Ze legt haar handen op haar navel;

‘Mmmm, fijn.’ Ze hoort een zachte diepe stem.

‘Wie ben jij’, vraagt ze

‘Wie ik ben? Brrv – wewe -wavv.. Ik ga niet weg.’

‘Waar ben je dan?’

‘In jouw buik.’

Vrij snel accepteert Isabel dat haar ongeboren zoon tegen haar praat; ze ervaart een diepe liefde voor hem.

Het innige contact zorgt ervoor dat Nalin steeds meer gaat vertellen.
Haar zoon laat, door zijn verhalen, een ander licht schijnen op het verleden en de rol van Isabel daarin.
Nalin weet alles van haar jeugd; vaak maakt haar dit angstig.
Stapje voor stapje gaan ze samen terug naar haar kindperiode; op zoek naar de waarheid.
Durft ze de feiten onder ogen te zien?

‘En al die tijd hoefde ze maar te verliezen wat ze niet kon.’

In eenvoudig helder taalgebruik wordt de lezer geraakt door herinneringen die komen bovendrijven en de verbijsterende waarheid.
De gedachtegang, onzekerheid en angst van Isabel worden goed verwoord; spreken tot de verbeelding.

De cover verbeeldt voor mij de kern van dit verhaal.

Nalins keuze is een indringende psychologische roman, met een tintje spiritualiteit en geloof, over beschadigd vertrouwen door seksueel misbruik en wat dit met iemand kan doen in zijn/haar latere leven.

 

Het was,

het werd,

het is gedaan.

Johannes Adrianus.

 

Knap debuut!

 

Verhaal: 5*****

Psychologie: 5*****

Schrijfstijl: 4****

Taalkundig: 4****

 

*Ter info: in dit artikel staan links naar Bol.com Wanneer je via deze links bestelt ontvang ik daar een kleine vergoeding over.