Ewout van den Engel schreef de verhalen van Justus van Kampen; ‘beginnen ZONDER EINDE’ en vroeg mij deze essays te recenseren, wat ik met veel genoegen heb gedaan.
Dank je wel Ewout!
RECENSIE
Titel: beginnen ZONDER EINDE
Auteur: Justus van Kampen
Schrijfwerk: Ewout van den Engel
Illustrator: Marlou Vossen
Uitgever: Cees Stip
Verschijningsdatum: Juli 2017
Genre: Essay – korte verhalen
E-Book: 123 000 176 60 66
OVER DE AUTEUR
Justus van Kampen (1982 – 2015) werd geboren in Maastricht en overleed in het Roemeense Satu Mare.
Van Kampen besloot een jaar voor zijn overlijden huis en haard te verlaten om zich volledig bezig te kunnen houden met schrijven; hij voelde zich vervreemd in het ‘doorontwikkelde’ Nederland.
Hij reisde kriskras door Frankrijk, Spanje en Roemenië.
In zijn nalatenschap bevond zich een harde schijf met tekstbestanden.
De eerste reeks van deze bestanden is vrijgegeven en verwerkt tot zes essays door Ewout van den Engel.
Ewout van den Engel studeerde cultuurwetenschappen aan de Universiteit van Maastricht en werkte als online-redacteur voor VVV Maastricht en Universiteit Maastricht. De auteur en recruiter woont in Boekarest.
Marlou Vossen is beeldend kunstenaar en woont in Vlijtingen, België.
OVER DE INHOUD EN MIJN MENING
‘Beginnen zonder einde’ is het resultaat van een organisch kunstproject, dat in gang werd gezet door de Waalse uitgever Cees Stip.
In het voorwoord neemt fictie de plaats in van de realiteit. Het geschrevene gaat een dialoog aan met de tekeningen
Ewout hanteerde drie principes bij het schrijven van de bundel:
- De fictie begint bij de eerste letter, c.q. het voorwoord.
- Lees wat er staat, niet wat je denkt dat er staat.
- Schrijven is experimenteren.
Deze drie principes geven aan dat er niet geprobeerd is een zo breed mogelijk publiek aan te spreken, maar een lezer die durft te begrijpen.
Justus van Kampen stierf een ongelukkige dood op een landweg in Oost-Europa.
Hij liet zijn filosofische mijmeringen na, waarin hij een nihilistische beschouwing geeft op de voor hem postmoderne wereld.
Nihilisme is binnen de filosofie een begrip dat wordt gebruikt om de ontkenning van het bestaan van betekenis of waarde in de wereld aan te duiden.
In ‘De geur van jasmijn’ word je meegenomen naar de plaats waar Justus opgroeide; de mensen die daar woonden en de historie van de stad.
‘Acht minuten in de metro’ is een kortverhaal over zes mensen die door Justus geobserveerd worden; hij beschrijft hun handelingen en geeft hun gedachten weer.
‘Regen in Roemenië’ gaat over een zwangere kleindochter die probeert geld los te krijgen bij haar grootvader.
Ze speldt hem een verhaal op de mouw over melkmachines, een robot uit India en een werkeloze echtgenoot.
De zes kortverhalen zijn duidelijk verwoord, lief, soms hilarisch en nu en dan met veel fantasie.
Het zijn voor mijn gevoel geen essays; eerder stuk voor stuk literaire probeersels elk met een andere opbouw en een ander aspect van het leven dat belicht wordt.
Vernieuwende literaire stijl?
De verrassende verhalen zorgen ervoor dat deze bundel zeker de moeite waard is om te lezen.
Verhalen: 4****
Taalkundig: 4****
*Ter info: in dit artikel staan links naar Bol.com Wanneer je via deze links bestelt ontvang ik daar een kleine vergoeding over.
Mooi geschreven weer, triest dat Justus van Kampen niet meer heeft kunnen meemaken dat zijn verhalen werden uitgegeven. Hij was nog zo jong, maar mooi dat Ewout van den Engel het alsnog op papier heeft gezet.
Ja, dat is eeuwig zondig.
Dank je wel Ans 😉
Mooie recensie Mieke en de man die deze woorden heeft gezet, heet niet voor niets ‘van den Engel.’Hoe metaforisch nu weer.
Ben ik met je eens José.
Dank je wel 🙂