Recensie Wervelstof

Suzanna Esther schreef ‘Wervelstof Oklahoma’ en vroeg mij deze  literaire roman te recenseren, wat ik met veel genoegen heb gedaan.

Dank je wel Suzanna Esther!

 

 

RECENSIE

Titel: Wervelstof Oklahoma

Auteur: Suzanna Esther

Uitgeverij: Ambilicious, uitgever van verhalen

Verschijningsdatum: 29 Juni 2019

Genre: Literaire roman

Paperback –  152  Bladzijden

ISBN: 978 949 255 1610

NUR: 301

 

 

 

OVER DE AUTEUR

Suzanna Esther (1966) haar wieg stond in Amstelveen. Op zestienjarige leeftijd verhuisde zij naar Amsterdam, vertrok vervolgens op haar vierentwintigste voor een jaar naar Amerika en op dertigjarige leeftijd verhuisde ze naar Frankrijk waar zij zes jaar heeft gewoond.

Suzanna is schrijfster van boeken, columniste en publiciste.

Als kind las zij al veel en vanaf haar tiende jaar schreef ze dagelijks in haar dagboek.
Haar passie voor taal zette zij later om in de studie literatuurwetenschap en nadien, door haar interesse in het analyseren van het leven en de mens, in de studie psychologie.
Ze volgt momenteel een opleiding ‘Redactie’ bij de Schrijversacademie.

 

Trailer: Studio Ambilicious.

 

 

OVER DE INHOUD EN MIJN MENING

‘Wervelstof Oklahoma’ kon worden geschreven door terug te gaan in de tijd; een dagboek, foto’s en briefwisselingen werden opgediept in een al die jaren bewaarde doos.

De niet tastbare zaken zijn op Google opgezocht.

Het is zaterdagochtend; het mooie weer en het Openluchttheater hebben de vierentwintigjarige Suzan naar het Vondelpark gelokt. Er heerst een gezellig drukte; Suzan koopt een flesje cola en gaat op het grasveld zitten tussen het podium en de vijver. Ze zit net als een schaduw voor de zon schuift; ze ziet een gestalte in een gebloemd Hawaii shirt, joint in de ene hand, blikje bier in de andere. De man gaat naast haar zitten en stelt zich voor:

‘Hi, I’m Steve’.

Steve is achtendertig jaar; geboren, getogen en wonend in Sand Springs, Amerika. De dag is voorbij voordat ze het beseffen.
Ze maken op voorstel van Steve een afspraak voor zondag.

‘Zijn relaxte vrolijkheid was aantrekkelijk, maakte me aan het lachen en het voelde vertrouwd, alsof ik hem al heel lang kende.’

Maandag vliegt hij terug naar Amerika; hij vraagt haar adres en belooft te schrijven.

‘Het was bijzonder je te leren kennen, Steve’, zei ik en keek naar de grond, bang voor zijn intense blik.

Suzan volgt een kappersopleiding; het eindexamen staat voor de deur.

Een week later vindt ze bij de post een smalle envelop met krullerig handschrift van Steve. De briefwisseling wordt een lichtpuntje tussen de vele vermoeiende en saaie examentrainingen. De toon in hun brieven wordt vertrouwelijker en hun band steeds sterker.

In een van zijn brieven, waarin een open ticket naar Amerika is bijgesloten, schrijft Steve onder andere:

‘My dearest Suzan, 

Het maakt mij triest dat jij je eenzaam voelt.

Ik zal je mijn wereld laten zien, mijn leven en ik verlang ernaar om samen tijd door te brengen. Gewoon als vrienden, geen zorgen daarover.
Ik zal je nooit iets laten doen wat jij niet wilt.’

Na lang wikken en wegen besluit Suzan, nadat ze haar diploma heeft gehaald, naar Amerika te gaan.

‘Veel plezier en doe voorzichtig. Je bent tenslotte volwassen.’

Suzan vraagt zich af: Hoe wist je hoe volwassenheid voelde als je er te jong toe werd gedwongen.

Ze voelt opwinding, angst en onzekerheid tegelijk.
Na de lange reis staat Steve op haar te wachten bij het vliegveld.

‘Dicht tegen elkaar aan voelde ik zijn warme adem over mijn gezicht strijken.
Zijn knappe gezicht, de stralende ogen en zijn brede glimlach waren nog net zo aantrekkelijk.
Opluchting maakte zich van mij meester. Hij was er.’

‘Wervelstof Oklahoma’ is een meeslepend verhaal, met warme stem en beeldend geschreven. Suzanna Esther neemt ons in een wervelstorm aan emoties mee op reis naar Amerika, route 66, de liefde, eenzaamheid, verdriet, boosheid, twijfel, angst en op zoek naar zichzelf.

‘Niets was wat het leek. We waren in shock.’

Het verhaal wordt vanuit het perspectief verteld van Suzan; haar gevoelens,  gedachten en beleefwereld worden uitstekend verwoord en komen realistisch over.

 ‘Ik was van niemand, alleen van mezelf.’

Kleine stukken in het verhaal worden vanuit het perspectief van Steve verteld; zijn gevoelens, hoe hij Suzan ziet, over zijn familie, verleden en toekomstbeeld worden dusdanig verwoord, dat je een beetje van zijn verhaal gaat begrijpen.
Liefde, zijn verleden en angst voor de waarheid laten hem impulsieve besluiten nemen.

‘Aan de andere kant voelde hij zich hier vrijer, alsof hij een deel dat hij was kwijtgeraakt weer had gevonden.’

De karakters, van twee eenzame mensen die worstelen met hun verleden, worden goed uitgediept.

Voor mijn gevoel is dit een psychologisch verhaal; het laat zien dat je je verleden niet kunt wissen, hoe vaak je ook achterom kijkt.
Je verleden heeft meer invloed op je heden dan dat je misschien denkt.
Hoeveel invloed is afhankelijk van hoe je ermee omgaat, wat je een plekje kunt geven.

Deze boeiende roman zal menigeen aanspreken.

Het nawoord is verrassend.

 

Verhaal: 4****

Schrijfstijl: 5*****

Psychologie: 4****