Kobe Lecompte schreef ‘Babygehalte’ en vroeg mij deze roman te recenseren, wat ik met genoegen heb gedaan.
Dank je wel Kobe!
RECENSIE
Titel: Babygehalte
Auteur: Kobe Lecompte
Uitgeverij: Partizaan
Verschijningsdatum: Februari 2019
Genre: Literaire roman
Paperback – 198 Bladzijden
ISBN: 978 949 200 77 59
OVER DE AUTEUR
Kobe Lecompte (1979) is geboren en getogen in Brussel.
Vijftien jaar was hij werkzaam in de modewereld en reisde de hele wereld af.
Daarna vond hij het genoeg; hij ging het Belgisch leger in. Hij wilde zijn land dienen, hunkerde naar kameraadschap, maar wilde vooral gewoon doen en zijn.
In psychiatrische instellingen deed hij vijf jaar onderzoek naar verschillende ziektebeelden.
Twintig jaar geleden werden de eerste zinnen van ‘Babygehalte’ opgeschreven.
Het boek heeft een intens rijpingsproces gekend en Kobe heeft het manuscript ook vaak en ver opgeborgen in de diepvries.
In het jaar dat hij zijn veertigste verjaardag vierde werd zijn boek gepubliceerd.
OVER DE INHOUD EN MIJN MENING
Kobe zijn ervaringen en zijn levensovertuiging hebben het verhaal ‘Babygehalte’ tot een soort levensgids gemaakt vol waanzinnige en verrassende momenten.
‘Babygehalte is een zoektocht naar geluk met oplossingen hoe je dit kunt bereiken.
Regelmatig zijn teksten cursief gedrukt om een adempauze in te lassen, maar jammer genoeg leiden ze af van het verhaal.
Engel ‘Winter’ wordt naar de aarde gezonden:
‘Het is mijn taak om ongelukkige mensen uit de wereld der levenden te lichten en het ongeluk uit te schakelen.’
Winter krijgt de opdracht om de drie ergste gevallen te helpen; ze weer levensvreugde te geven.
De tijdloze verhalen zijn eenvoudig maar beeldend verwoord.
Op de psychiatrische observatieafdeling van een ziekenhuis in Parijs heeft Winter zijn eerste opdracht. Marianne Legrand heeft een gespleten persoonlijkheid; kenmerkend zijn de wisselende stemmingen en het steeds weer de weg kwijtraken. Dit verhaal laat je het zout van tranen proeven.
In het Engelse Chatham komt Winter meer te weten over de tragedie, die zich afspeelde in het leven van de vijfentachtigjarige Margaret; het is mistroostig en je hoopt dit zelf nooit te hoeven meemaken.
‘Margaret bleef een tiental minuten staan waarna ze langzaam de pier verliet.’
In Brussel, op een zebrapad, loopt Winter tegen Meneer Plakmans aan; deze heeft de paniek in zijn ogen staan en het zweetangst is te zien. Hij krijgt zijn voeten niet meer verplaatst; het lijkt alsof hij vastgeplakt is op de vijfde witte streep. Dit verhaal laat je lachen, maar heeft een diepere betekenis.
Kobe verbindt (onbewust?) de ene gedachte met de andere gedachte en laat deze even gemakkelijk weer los. Hij schroomt niet om zijn persoonlijke ervaringen met de lezer te delen. Hij houdt ons een spiegel voor en zet ons aan tot nadenken.
‘Babygehalte is een leerzame, ontroerende roman, die jammer genoeg niet foutloos is geschreven. Op de eerste bladzijde staat: ‘Babygehalte. Een levensverhaal in een verhaal gegoten.’ Verder zijn er nog wat spellingsfouten en klopt de zinsopbouw niet altijd; dit doet niks af aan het leesplezier.
‘Babygehalte’ bevat veel wijsheden; wat is er echt belangrijk in het leven.
Op de laatste bladzijden wordt duidelijk wat Kobe heeft beoogd bij het schrijven van dit boek.
‘Wie ben ik om jullie het geluk te wijzen?. Ik kan enkel opdienen wat ik leerde.’
‘Babygehalte’ is niet zomaar een gekozen titel:
‘Kijk! Die baby op de cover, dat is een tof manneke! Gust is zijn naam. Het was voor hem geen meerwaarde om op dat koude zebrapad te gaan zitten. Daarom bedank ik zijn ouders om hem goed te begeleiden op dat zebrapad.’
Conclusie: Tevreden zijn met wat er is en wat je kunt verhoogt het geluk.
Verhaal: 4½ ****
Psychologie: 4****
Leesplezier: 4****
Schrijfstijl: 3½
€18,50
Mogelijk niet beschikbaar
*Ter info: in dit artikel staan links naar Bol.com Wanneer je via deze links bestelt ontvang ik daar een kleine vergoeding over.
