Een gedicht van Ina Schroders-Zeeders.
Ina Schroders-Zeeders woont al haar hele leven op Terschelling, haar eigen paradijs. Wandelt graag urenlang door de natuur en heeft een voorliefde voor de simpele dingen in het leven. Ze pakte in 1997 de pen op om deze niet meer neer te leggen: inmiddels publiceerde ze 295 romans en 2 dichtbundels.
In de ochtend is ’t eerst grijzer
maar de stofjes dansen toch,
komen nimmer naar beneden.
Zonlicht wil zich daar verbergen,
maakt het morgengrijs tot goud,
dat in jouw glas lijkt te zweven.
Ik herinner me de nacht nu
en je ogen, hoe ze keken
nog maar net een uur geleden.
In de ochtend komt het zonlicht
schijnt door rode restjes wijn,
viert het feestje van het leven.
Ina Schroders-Zeeders, 19 februari 2014
