Gedicht van Marjon Zomer
troostrijk
en ik wist dat ik niets wist
bodemloos is oneindig verdwijnen
ze zeggen weleens dat je niet kunt missen
wat je niet hebt gehad
laat ik het dan zo stellen
je kunt wel missen wat je had willen hebben
of had moeten krijgen, ik kon niet vragen
aan zij die niets te geven hadden
het is het eeuwig hunkeren naar
het wordt hier nooit later, al kruipen de geboortejaren
in overlijdensadvertenties steeds dichter naar mijn geboortejaar
iemand schreef me
‘belicht de depressie van alle kanten’
kijk, dat vind ik troostrijk
© Marjon Zomer
