Gedicht

Gedicht van Ingrid van der Weegen

Dit is wat ik voel voor jou

Hoe moet ik verder
als ik ooit verlies
dat wat ik nu bemin.
–
Kan ik wel verder…
als jouw hart niet langer klopt
naast dat van mij.
–
De aarde stond stil
toen ik jou voor het eerst
in de ogen keek.
Waarna hij spinde om zijn as.
–
Het voelt alsof ik droom.
Ik droom niet van wulpse dijen
en felblauwe ogen.
Ik ben bevangen door
onze liefde, liefde die ons
tastbaar omringt.
–
Ik heb je lief.
Jouw aanwezigheid
doet mij steeds geloven
in een hemel op aarde.
Ik zie schoonheid.
Schoonheid, die nooit vervaagt.
–
Laat mij jou dragen.
Niet alleen op de momenten
dat mijn kracht net iets
sterker is dan die van jou.
–
Jij bent alles voor mij.
Jij bent mijn levenskracht.
Een kracht, die al het leven
om mij heen verbindt met gouden draden.
–
Geef mij je hand, laten we samen
verder gaan op dit aardse pad.
Een pad, dat niet eindeloos voor ons ligt.
–
Tot het moment, dat ik jou los moet laten
en de hemel losweekt van de aarde
en ik badend in jouw licht…
door jou wordt omarmd.
–
Een hemellicht, een licht
doordrenkt met talrijke geluksmomenten.
Een licht dat mij altijd bereikt.
–
Totdat onze ogen
elkaar opnieuw ontmoeten
en wij samen verder gaan
op het pad van de oneindigheid.
——-
© Ingrid van der Weegen
www.ingridvanderweegen.nl
07/2017

Pinterest

Facebook

Google

Twitter