Gedicht van Louis van Londen
grensbewaking
voortdurend
moet je je eigen
grenzen bewaken,
zo lijkt ‘t wel
doe je dat niet,
dan leidt dat al snel
tot ellende waar je
niet op zit te wachten
je overschrijdt ze
maar al te gemakkelijk
in de ogen van die ander
je bedoelt ‘t immers goed?
je ziet bijvoorbeeld
dat ‘t huilen iemand
nader staat dan ‘t lachen
en soms doet je dat wat
je durft niet spontaan
even je hand op diens
schouder te leggen,
gewoon om te troosten
iets in je weerhoudt
je er van dat te doen,
maakt dat je minder
mens bent dan je was
Louis van Londen, 17-5-2018
