Gedicht Elbert Gonggrijp

Nieuw op mijn blog

 

 

Raaklijn
Voor strandpaviljoen “ De Uitkijk “

Poëzie hoeft niet te worden begrepen.
Het zijn woorden voortrollend als golven
op zee, verdwijnend voor dat je wist
waarheen.

Het zijn de schelpen aan het strand,
duizendtal vermenigvuldigd
als een eindeloze herhaling.

In elk gedicht herken je
de veelvuldige vormen.

Aan het stralende licht van de zon
lessen wij onze dorst, zo mooi betekenisvol
én betekeningsloos van geluk.

Want om het laatste draait het tenslotte
als je het gedicht uitgelezen hebt.

Hier was je en zul je in je gedachten
blijven toen je keek naar de einder –

 

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
strandpaviljoen “ De Uitkijk “
Egmond aan Zee,
vrijdag 9 november 2018

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Goed geschreven hè? Zit helaas copyright op :p