Vandaag een gedicht van Melis van den Hoek
regen
regen is een zegen
voor elk en iedereen
regen voedt de planten
en slaat er over geen
regen geeft te drinken
aan bodem en aan dier
regen wast je handen
regen geeft plezier
regen spettert plassen
weekt de jassen door
ik klap uit mijn paraplu
ik zeg tegen regen u
u doordrenkt de aarde
stof wordt vruchtbaar’ grond
verfrissing heeft veel waarde
blad en wortels kerngezond
zonder u geen leven
geen groei, geen oogst, geen hap
de cyclus duurt maar even
’t is zo ontzettend knap
zuurstof, temperatuur
assimilatie en osmose
bevruchten en bestuiven
de mens maakt zijn natuur
genetisch manipuleren
occuleren, transformeren
we wroeten in het dna
geen regen, ik besta??
Melis van den Hoek
22 juli 2018
dank Mieke, eens zal het gaan regenen
zijn het geen spetters, dan zijn het letters