Gedicht van Nathan van der Borght

In het kader van de Kinderboekenweek 2018, waarin vriendschap centraal staat, een gedicht van Nathan van der Borght.

Young Poets organiseert zo nu en dan wedstrijden voor jonge schrijvers tussen de 14 en 25 jaar zoals bijvoorbeeld afgelopen lente. De redactie van dit taalplatform (initiatief van het Letterkundig Centrum Limburg) vond het toen tijd voor een lentewedstrijd en gelijk hadden ze!
Het thema werd ‘vriendschap’ (en zoals een van de deelnemers zei ‘daar gaat het best vaak niet over’). Bij het thema horen termen als vertrouwen, veiligheid, onvoorwaardelijkheid maar ook kwetsbaarheid, verdriet en herinnering.
De deelnemers schreven een (niet eerder gepubliceerd) gedicht van maximaal 500 woorden.
De jury werd gevormd door dichter Jonathan Griffioen, docent Nederlands Jaap Linde (Vrije School Parkstad), Elly Woltjes (Meander) en Alja Spaan (dichter, Meander).  Zij kregen alleen de leeftijd van de auteur te zien.
Meander werkte al eerder met Young Poets samen.

Nathan Van der Borght studeert Latijns in het 5de middelbaar te Antwerpen. “Ik ben 16 zomers oud. Voor mij is poëzie een manier om met alles om te gaan, een manier om mezelf uit te drukken. Ik ben al van jongs af aan absoluut geobsedeerd door literatuur. Emoties omvormen in woorden, emoties omvormen in een metrum en vorm is iets wat me ongelofelijk veel voldoening geeft. Mijn ambitie? Elke dag van de rest van mijn leven bezig zijn met poëzie. Woorden zijn mijn middel, en het doel heiligt de middelen. Bovendien is literatuur voor mij de mooiste manier om de realiteit te ontvluchten, en die tegelijk te capsuleren.  Mijn grote inspiraties zijn Tom Lanoye, de Amerikaanse dichteres Rupi Kaur en natuurlijk, natuurlijk Hugo Claus. Ook de stadsdichter Maud Vanhauwaert is een groot voorbeeld van mij. Maar ook alle andere Nederlandstalige dichters die mij nu al hebben gevormd als persoon en, daar ben ik zeker van, mij verder zullen boetseren voor de rest van mijn leven. Ik ben nog een dichter in ontwikkeling, elke dag leer ik bij en verander ik. Ik citeer u graag “Literatuur wordt door zieken gemaakt. Wie gezond is, schrijft geen boeken” van Hugo Claus.”

De eerste plaats voor Nathan Van der Borght met onderstaand gedicht.

 

Vriendschap

Vriendschap is een ochtend die je zelf hebt aangebroken.
Zelf kiezen wanneer de zon opkomt.

Vriendschap is voornamelijk geel, met vlekken gesatureerd blauw.
Zeker geen rode stukken.

Vriendschap is schappelijke wind op een
warme zomerdag.
Zon op een koude winterdag

Een vroege lente, juist wanneer je het nodig had.

Een boom die juist in die hoek groeit,
een bloesem waar de woede van afspat,
gewelddadige kleuren. Overweldigd.

Vriendschap is ook plotseling vragen vergeten en in vloeibare vorm vallen,
wetend dat het opstaan erbij hoort.

Even blijven liggen op de grond,
naar de lucht kijken en je hebt net de
hemel gezien maar je zegt er toch maar beter niets over.

Verdwijnen en wegkwijnen,
goedkope wijnen en samen rijmen.

Vriendschap zijn aders, jij bent bloed.

Vriendschap is van jezelf houden.

(c) Nathan van der Borght (2001)